Billy Crystal
In een serie profielen van gezichtsbepalende filmsterren deze week Billy Crystal, de Amerikaanse acteur die al zes maal de Oscars heeft uitgereikt en nu tegenover Robert De Niro een psychiater speelt in Harold Ramis' 'Analyze This'.
De Amerikaanse acteur Billy Crystal is beroemder door films waarin hij niet dan door die waarin hij wel heeft opgetreden. Zes maal was Crystal de gastheer bij de uitreiking van de Academy Awards, van 1991 tot 1995 en in '97 en'98. Hij versloeg daarmee Johnny Carson die het vijf maal deed, en heeft nu alleen nog Bob Hope voor zich, die zeventien keer de uitreiking van de Oscars presenteerde. Het gedenkwaardigst was Crystals optreden in 1997, toen de acteur zichzelf in de clips van de zes voor beste film genomineerde producties had laten monteren. Voor het presenteren en het schrijven van de Oscarshows won Crystal in totaal drie Emmy Awards.
Crystal grossiert in one-liners. Zijn opmerkingen op persconferenties zijn vaak leuker dan zijn optreden in films. Toen Crystal naar aanleiding van de film Father's day (1997) werd gevraagd naar zijn verhouding met zijn twee dochters zei de acteur: "Well, we have a deal that they're not allowed to have sex until after I'm dead." Over spelen met Robin Williams, de andere vader in Father's Day, zei hij: "I'm on stage with Hale-Bopp."
Een Oscar heeft Crystal zelf nooit gekregen. Hij hoopte ooit genomineerd te worden voor zijn rol in When Harry Met Sally, de komedie van Rob Reiner uit 1989 die beroemd is gebleven door Meg Ryans nep-orgasme in een cafetaria. Sindsdien verwijst Crystal naar de standaardopmerking van Bob Hope tijdens het Oscargala: "Welcome to the Oscars - or as it's known in my house, 'Passover'."
Billy Crystal (New York, 14 maart 1947) begon zijn carrière als stand-up comedian. Hij groeide op op Long Island bij New York, waar zijn vader jazzconcerten organiseerde en -platen maakte voor het label Commodore records. Een van Crystals vaste opassen was Billie Holliday. In New York bezocht hij later de filmacademie, waar hij les kreeg van Martin Scorsese. Zoals zoveel Amerikaanse komieken brak Crystal door in het tv-programma Saturday Night Live. Zijn eerste filmrollen waren bijrollen in onder meer This Is Spinal Tap (1984) van Rob Reiner en Throw Momma from the Train (1987) van Danny DeVito. When Harry Met Sally was zijn eerste hoofdrol, in 1991 gevolgd door City Slickers. Daarna voelde Crystal zich mans genoeg om zichzelf in een hoofdrol te regisseren als Mr Saturday Night, een komiek die zijn eigen grappen niet in de hand heeft. De film flopte, evenals Crystals volgende project, Forget Paris, een romantische komedie die niet stopt bij de eerste kus. Crystal zag de film als een hommage aan zijn vrouw, met wie hij al 29 jaar getrouwd is. Ook Crystals volgende project, het door hem geschreven My Giant (1998), waarin de kleine acteur zichzelf met een reus opscheept, redde het niet. Crystal stuurt komedies met een aardig uitgangspunt halverwege vaak in de richting van goedkoop sentiment. Beter gaat het de acteur in projecten van anderen. Hij speelde in Kenneth Branaghs versie van Hamlet, en in Woody Allens hier nog steeds niet uitgebracht Deconstructing Harry (1997). Analyze This, waarin Crystal de psychiater speelt van een door Robert De Niro gespeelde maffiabaas, is weer een van zijn eigen projecten. De twee acteurs deden research in Little Italy in New York. "People swam in his wake. The only thing missing was the Pope-mobile", zei Crystal achteraf. Misschien is dit de eerste film waarin hij leuker is tijdens de voorstelling dan erna.
11 AUGUSTUS 1999
| Meer sterren |