T I T E L :	Jungle Jack II: De stoere filmster (Jungledyret Hugo: Den store filmhelt / Amazon Jack the Moviestar)
R E G I E :	Flemming Quist Møller, Jørgen Lerdam en Stefan Fjeldmark
M E T :	de stemmen van: Marcel Maas, Laura Vlasblom, Carol van Herwijnen, Fay Lovsky, Liz Snoijink

In: 25 theaters

Ster achter 't behang

Door HANS BEEREKAMP
Drie jaar na het succes van Jungle Jack (1993) maakten dezelfde Deense animatoren een vervolgfilm over het uit het Amazonegebied afkomstige knuffelbeest Hugo (Bertje in de Nederlandse versie, Jack in het Engels), een kruising tussen een makaak en een teddybeer. Dat de kinderen in de hier uitgebrachte Nederlands gesproken versie van de Scandinavische coproductie er nooit achter zullen komen wie nu toch de Jungle Jack uit de titel mag wezen, is een van de weinige smetten op een leuke Europese tekenfilm.

Flemming Quist Møller, die het junglebeest bedacht en ook nu weer het scenario schreef, heeft een tegendraads gevoel voor humor, dat onder meer de spot drijft met de manier waarop de filmindustrie met sterren omgaat. Bertje/Hugo/ Jack is wederom weggerukt uit zijn tropisch paradijs, dit keer om als hoofdrolspeler te dienen in een speelfilm. Opgesloten in een kamer vol naar hemzelf gemodelleerde merchandising- prullaria leert de filmheld al snel dat hij te eten krijgt, wanneer hij precies doet wat de producent zegt. Een Garbo-achtige Afghaanse windhond met de stem van Liz Snoijink wordt ingehuurd om hem de fijnere kneepjes van het vak bij te brengen; zelf is zij al over het hoogtepunt van haar carrière heen. Ze scheurt het Bertje-behang af, om te laten zien dat haar portret de muur eerder sierde.

De animatiestijl van Jungle Jack 2 is tamelijk klassiek, en ook dat is niet onaangenaam. Voor kleine kinderen valt er plezier te beleven aan de hoofdpersoon van de film in de film (Belle en het Knuffelbeest, met het kauwgomverslaafde meisjessterretje Zenzuella in de andere titelrol), maar ook aan zijn echte geliefde, het vosje Reina, en een alwetend roodborstje dat weinig tijd heeft omdat ze een ei moet leggen.

De satire op het filmbedrijf is meer voor het volwassen publiek bestemd, maar ook de allerkleinsten zal het niet ontgaan dat de driekoppige draak gemonteerd is op een studiomachine.

De Nederlandse versie is onberispelijk. Jammer voor de stemregisseur dat zijn naam nergens vermeld wordt.