'Dance Me To My Song' is een film over en met een gehandicapte vrouw. Maar de film is geen documentaire, zegt regisseur Rolf de Heer.

Door BIANCA STIGTER

AMSTERDAM, 28 JULI. Julia heeft hersenverlamming. Ze zit in een rolstoel, moet gevoerd en gewassen worden en praat via een computer. In de Australische film Dance Me To My Song wordt ze gespeeld door Heather Rose, die aan dezelfde aandoening lijdt. De film werd geregisseerd door Rolf de Heer, die eerder onder meer Bad Boy Bubby en The Quiet Room maakte. De Heer (Heemskerk, 1951), die op achtjarige leeftijd naar Australië emigreerde en zich nog herinnert dat hij sigarenbandjes en voetbalplaatjes spaarde, is een regisseur met een voorliefde voor buitenstaanders. Hij brengt hun perceptie van de wereld vaak met op maat gesneden middelen naar buiten. Dance Me To My Song houdt het midden tussen een documentaire en een romantisch sprookje, dat vol overgave vanuit het perspectief van Julia is gefilmd. Julia wordt verzorgd door Madelaine, een onberekenbaar kreng dat Julia om niets haar spraakcomputer afpakt maar even zo goed naast haar in bed kruipt als een nieuwe liefde alweer mislukt is. De vrouwen raken pas echt in gevecht met elkaar als ze de even knappe als lieve Eddie leren kennen. Wie lukt het hem te veroveren? Dance Me to My Song werd in 1998 genomineerd voor een Gouden Palm op het filmfestival van Cannes. Ter gelegenheid van de Nederlandse release van de film op 5 augustus, was De Heer even terug in zijn geboorteland.

'Dance Me To My Song' wordt tijdens de openingstitels 'a film by Heather Rose' genoemd. Het is gebruikelijk dat daar de naam van de regisseur wordt vermeld

"Heather Rose speelt niet alleen de hoofdrol, ze heeft de film ook in gang gezet en, samen met Frederick Stahl, het scenario geschreven. Het is háár film. De rest van de crew heeft slechts al het mogelijke gedaan om haar in de gelegenheid te stellen zich te uiten. "Heather had een klein rolletje in Bad Boy Bubby. Daardoor kwam ze op het idee een script te schrijven. Ik heb haar af en toe geholpen, maar pas toen het script bijna af was, dacht ik eraan het zelf te verfilmen. Ik had wat tijd over tussen twee andere projecten."

Hoe belangrijk is het voor de film dat Heather Rose de hoofdrol speelt?

"Dance Me To My Song wordt er meeslepender door. Mensen kunnen zich niet afsluiten voor wat ze zien door te denken: dit is toch niet echt. Ik vergelijk het altijd met begindagen van de film, toen het gewoon was dat zwarten gespeeld werden door witte acteurs met zwart gemaakte gezichten. Zoiets is nu onacceptabel."

Rose laat veel van zichzelf zien in 'Dance Me To My Song'. We zien haar naakt op bed liggen, ze zit onder de douche, de camera gaat zelfs mee naar het toilet.

"Toch is het verkeerd om Dance Me To My Song als een documentaire te zien. Heather Rose speelt wel degelijk een rol, zij heeft een ander karakter dan Julia. Het was door haar speciale omstandigheden moeilijk om de film op te nemen, maar we hebben er ook gebruik van gemaakt. In de film komt bijvoorbeeld een badscène voor. Heather had zich het bad als een ondiepe, plastic kuip voorgesteld, maar het bad op de set was groot en diep. Heather was bang om te verdrinken. Uiteindelijk hebben we de scène in de film aangepast: Heather weigert in het bad te gaan. Die opzet paste eigenlijk ook beter bij het verhaal. Haar angst heeft Heather toen in haar spel kunnen gebruiken."

Heeft u aan het scenario van Heather Rose en Frederick Stahl veel veranderd?

"Het script was heel goed voor zover de schrijvers Heathers ervaringen erin verwerkten. In Madelaine is bijvoorbeeld het slechtste gebundeld van alle verzorgers die Heather ooit heeft gehad. De rest van het script was sentimentele onzin, bad Hollywood thriller stuff. In elke versie werd Madelaine bijvoorbeeld vermoord, de ene keer nog gruwelijker dan de andere."

Eddie is de enige figuur in het scenario die een beetje vaag blijft. Is hij uitsluitend Julia's droomprins?

"Heather en ik waren het er over eens dat de film geen klaagzang over iemand met een handicap moest worden. De film moest een ander verhaal vertellen. Het werd een liefdesgeschiedenis. In de eerste versies van het scenario was Eddie een rijke fabriekseigenaar of iets dergelijks. Maar dat werkte niet. Hoe meer je van hem wist, hoe meer je je met zijn motieven ging bezig houden. Het werkte beter als je bijna niets van hem wist."

Is Heather Rose van plan te blijven acteren?

"Ik weet het niet. Rollen voor gehandicapten zijn schaars. Ik zou niet weten wat ik nog met Heather zou kunnen doen. Ik wil mezelf niet herhalen. Heather is nu nog druk bezig met de publiciteit rondom Dance Me To My Song. Ik heb ook nog een documentaire gemaakt over haar reis naar Cannes, die al in een aantal landen op televisie is uitgezonden. Ik ben zelf al weer bezig met mijn volgende film, een bewerking van het boek De oude man die graag liefdesromans las van Luis Sepulveda. De opnames vinden binnenkort plaats in de jungle van Zuid-Amerika."