In: 8 theaters

Britcom imiteert The Full Monty

Door BIANCA STIGTER
De Britse muziekfilm Swing deelt met de Engelse hit The Full Monty alleen Hugo Speer, de acteur die in deze succesvolle komedie de grootst geschapen stripper was maar het minst tot de verbeelding sprak. Had Swing maar iets belangrijkers met zijn grote voorbeeld gemeen gehad. Nu is het een film die op The Full Monty probeert te lijken en daar in geen enkel opzicht in slaagt.

Het verhaaltje is al minder verrassend dan dat van The Full Monty, waarin een paar werkloze arbeiders uit Sheffield geld proberen te verdienen als strippers die tot het uiterste gaan. In Swing is de locatie Liverpool en moet het oprichten van een band de hoofdrolspelers uit de misère halen. Martin Luxford heeft in de gevangenis saxofoon leren spelen van zijn celmaat, en als hij eruitkomt, is hij vastbesloten met liedjes als `Ain't Nobody Here But Us Chickens' en `Blitzkrieg Baby' de feelgood factor van Liverpool te verhogen. Swing is in Swing een muzieksoort waartoe zowel `Mac the Knife' als `Baby I Need Your Loving' behoort.

Voor de leden van de Martin Luxford Band werden uit het grote boek van Engelse typetjes onder meer een voetbalgek, een skinhead en een paar steile protestanten gehaald. Zangeres wordt Martins vroegere vriendin Joan, die ondertussen getrouwd is met de politieagent die hem heeft gearresteerd. Martin heeft heel wat te stellen met dit bonte gezelschap. Als hij het te kwaad krijgt, is het tijd voor een flashback naar zijn vroegere celmaat. Deze door Clarence Clemons, saxofonist van Bruce Springsteens E Street Band, gespeelde oude rot grossiert in wijze one-liners; kennelijk zit hij al zo lang in de gevangenis dat hij alle zelfhulpboeken uit de bibliotheek uit zijn hoofd heeft kunnen leren.

De zangeres van de band wordt gespeeld door zangeres Lisa Stansfield, die onder meer met het nummer `Been Around The World' een hit had. Of Stansfield kan acteren is een vraag die na het zien van Swing een vraag blijft. Het talent van jaren zestig-ster Rita Tushingham, die als Martins moeder in de meest verschrikkelijke truitjes alleen de deur mag openen, wordt door regisseur Nick Mead in ieder geval niet benut. Komiek Alexei Sayle (The Young Ones) komt als leider van de blazerssectie (waartoe in Swing ook de toetsenist behoort) niet verder dan een boze blik. Amechtig boemelt deze Britcom langs de stations die het genre voorschrijft: van de eerste oefensessie naar het eerste mislukte optreden tot de grote doorbraak. Swing swingt niet; meer dan zo'n flauwe opmerking is deze film niet waard.