In 5 theaters

Tweede film van Calopresti minder dramatisch dan eerste

De mechanismes van de liefde

Door BIANCA STIGTER
De titel van de tweede speelfilm van de Italiaanse regisseur Mimmo Calopresti, La Parola Amore Esiste (Het woord liefde bestaat) is eigenlijk een vraag. Want bestaat de liefde? Er bestaan woorden voor zoveel dingen die niet bestaan. In La Parola Amore Esiste, wordt veel over liefde gepraat. De film speelt zich af in Rome, waar moeders en dochters uit de gegoede burgerij beschikken over mannen, vrienden, exen en minnaars over wie veel verteld moet worden. Alleen Angela heeft niemand. Toch gelooft deze vrouw van begin dertig in de liefde en op een dag komt ze zomaar ineens de man van haar leven tegen. Ze weet dat hij het is omdat hij een rode trui draagt, omdat hij op nummer 27 blijkt te wonen, en nummer 27 ook nog eens op de derde verdieping is gevestigd. Angela begint de man anonieme gedichten te sturen. Vanaf dat moment volgen we ook deze man, een veertiger die Marco heet en celloleraar is, een tienerdochter heeft, en net is gescheiden. Ook Marco voelt de eenzaamheid drukken en hoopt op gelukkig toeval of eindelijk toeschietelijk lot. Maar Marco denkt dat de anonieme versjes van een van zijn leerlingen afkomstig zijn. Angela merkt dat hij haar niet met liefde in verband brengt als ze via weer een briefje een afspraak heeft voorgesteld op een terras. Hij komt, herkent haar uit het trappenhuis, groet haar, en gaat aan een ander tafeltje zitten wachten. Angela laat zich opnemen in een kliniek aan de kust.

Mimmo Calopresti maakte eerder La Seconda Volta, een aangrijpende film over een terroriste en een grootindustrieel die elkaar tien jaar na de aanslag waarbij zij hem neerschoot weer ontmoeten. In die film speelde de Italiaanse regisseur Nanni Morettti de hoofdrol. Nu speelt Calopresti zelf een falende psychiater. Als beschermheer treedt deze keer Gérard Depardieu op, die de film eerst zou produceren, maar uiteindelijk alleen een een ondankbaar bijrolletje mag spelen.

Het verhaal van Angelo en Marco is minder dramatisch dan dat van La Seconda Volta. Deze film wil gaan over, zoals dat heet, mensen zoals jij en ik. In Amerikaanse romantic comedy's zijn zulke gewone mensen vaak net iets aantrekkelijker dan jij en ik. In deze Italiaanse zijn ze het iets minder. Angela is een verwende neuroot die uit verveling haar fobieën koestert. Gelukkig wordt ze gespeeld door Valéria Bruni Tedeschi, de overeen vreemde schoonheid beschikkende actrice die ook al de hoofdrol speelde La seconda Volta. Marco (Fabrizio Bentivoglio), heeft zo weinig met zichzelf op dat hij de leerling die hij van verliefdheid verdenkt de lelijkste laat zijn die hij heeft. Misschien kan ze lenzen nemen in plaats van die dikke bril - je ziet het hem denken. De karakters in La Parola Amore Esiste roepen irritaties op, net zoals sommige personages dat doen in de films van Eric Rohmer, al zijn die veel eleganter dan Calopresti's wat plompe verhaal.

Toch heeft Calopresti het voor elkaar gekregen dat de irritatie langzaam plaats maakt voor interesse. De mechanismes van de liefde zijn voor iedereen gelijk, en je wordt geraakt door wat deze mensen meemaken, niet door wie zij zijn. Het rare en bevredigende van La Parole Amore Esiste is dat het je uiteindelijk dus toch kan schelen of deze twee mensen, Angela en Marco, elkaar krijgen, alsof het niet uitmaakt wie Romeo en Julia zijn, als ze er maar zijn.