2 t/m 7 juli, 2 juli 16-21.30u, 3/4 juli 12-18u, 5/6 juli 10-21.30u, 7 juli 10-16u.

Rijkdom aan ideeën knullig uitgevoerd

Door BIANCA STIGTER
Vijf studenten doen dit jaar met een film eindexamen aan de Rietveld Akademie, en dat lijkt weinig in een jaar dat er op grote tentoonstellingen van beeldende kunst als de Biennale van Venetië misschien wel meer films dan schilderijen te zien zijn.

Maar het is niet uitgesloten dat er ook op andere afdelingen dan VAV (Voorheen Audio Visueel) met bewegende beelden is gewerkt, de grenzen tussen de verschillende kunstdisciplines zijn nu eenmaal aan het veranderen. De vijf studenten van VAV werkten allemaal op 16 mm en leverden vrij traditionele werkstukken af, in lengte variërend van twee tot vijftien minuten. Vaak was het idee aardiger dan de uitvoering. Soms leek het wel alsof de studenten een hommage wilden brengen aan Ed Wood, de Amerikaanse regisseur die zowel om zijn knulligheid als om zijn bravoure beroemd was. Mayumi Nakazaki studeert af op Sushi's World, 'een multi-culturele komedie' waarin de moeder van een Afrikaanse immigrant gespeeld wordt door een witte plastic pop uit de speelgoedwinkel. Spel en vormgeving komen deze komedie niet ten goede. Astrid Menze filmde in zwart-wit de avonturen van een driehoekje licht in de gangen van een groot gebouw, waar ook het aan en uitgaan van een lichtknopje voor spanning zorgde, evenals de geluidsband vol bliep, knierk en andere elektronische ruis.

Het merkwaardigst zijn de films van David Djindjikhachvili. In de langste, het vijf minuten durende Marmer in brons, komen twee Griekse beelden tot leven. De acteurs, gehuld in zelfgemaakte tunieken en wit of bronskleurig gepoederd, nemen voortvarend de van antieke beelden bekende houdingen aan. Ook kijkt een van hen aandachtig naar een tros druiven die door de ruimte zweeft. Van het volgen van enige mode in film of beeldende kunst kun je Djindjikhachvili niet betichten. Tot het programma behoren ook drie films van derdejaars studenten, waarvan er een Djindjikhachvili heet. Zou het de filmer zelf zijn die daarin het hoofd op tafel legt?