Door HANS BEEREKAMP
AMSTERDAM, 23 JUNI. De laatste film van Chris Marker die in Nederland uitgebracht werd, was Sans soleil in 1984. Toch heeft de Franse filmmaker, die algemeen wordt beschouwd als de belangrijkste maker van 'cinematografische essays' sinds die tijd niet stilgezeten.

Logischerwijs begaf Marker (Neuilly- sur-Seine, 1921), van oudsher verkenner van beeld en herinnering, zich op het terrein van de nieuwe media. Met zijn politiek geëngageerde collectief SLON pionierde Marker al begin jaren zeventig met video. Naar aanleiding van de Nederlandse presentatie van Markers cd-rom Immemory (1997) organiseren De Balie en het Nederlands Instituut voor de Mediakunst/Montevideo/TBA een overzicht van het werk van Marker, onder de titel Re:Mark: Marker. Van 24 tot en met 27 juni zijn de meest bekende films en video's van zijn hand in De Balie te zien. Wie Marker nog niet kent, zou de kans moeten grijpen zijn klassiekers in filmprojectie te bekijken: La jetée (een fotoroman, die de basis vormde voor Terry Gilliams Twelve Monkeys) uit 1962, het poëtische portret van Parijzenaars in de zon Le joli mai (1962), het documentaire epos over mei '68 Le fond de l'air est rouge (1977) en het essay Sans soleil (1983). Het Nederlands Instituut voor de Mediakunst houdt een expositie van de cd-rom en van de videoinstallaties: Zapping Zone (1990) en Silent Movie (1995).

De Balie, Amsterdam, 020-5535193. Vrijdag in het CS meer over de cd- rom Immemory.