NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

LAURA STARINK
Hotels zijn ideale locaties. Menige film speelt zich er af, menige roman is er gesitueerd. Toevallige ontmoetingsplaats van uiteenlopende mensen, omgewoelde bedden, vage erotiek, beetje vies, beetje voos. Zo is het ook in Hotel Oktober, voorheen Hotel du Nord, in Sint Petersburg. Het hotel ligt tegenover het Moskoustation, bij de Nevskiprospekt en oogt groot en ondoorgrondelijk. Het schimmige geheel van donkere gangen, knullige kantoortjes en kale kamertjes is de locatie van Theo de Boers documentaire Dromen in Oktober.

Kun je verliefd worden op een hotel, vraagt De Boer zich hardop af aan het begin van de documentaire. Nou, mij wil het niet lukken. Dat komt voornamelijk omdat de documentaire meer aanstipt dan uitwerkt, meer vragen oproept dan beantwoordt, meer schwrmt dan verduidelijkt. De crisis in Rusland heeft geen gezicht, zegt De Boer, en dus ging hij op zoek naar de gezichten achter de devaluatie, de mens achter het krantenbericht. Een loffelijk streven. En inderdaad: achter de deuren van Hotel Oktober spelen zich de raarste taferelen af. Zo blijkt de directie een flink aantal kamers verhuurd te hebben aan meer of minder louche bedrijfjes. Zo treffen wij daar het juridisch adviesbureau Vincent (genoemd naar een van de filmhelden van Quentin Tarantino), dat ongeveer evenveel privébedrijfjes helpt oprichten als liquideren. Op de vraag of het moeilijk is in een land als Rusland het hoofd boven water te houden, zegt de jonge directeur grijnzend dat dat hem nou juist alleen in Rusland redelijk makkelijk afgaat. Een interessant antwoord, maar in plaats van daarop door te vragen switcht de camera alweer naar een volgend kantoortje, een servicecentrum, de Venus Club voor huwelijksbemiddeling met buitenlandse partners, een computercursus, de 22-jarige directeur van de hotelbar. Om steeds terug te keren bij Vika, een van de etagedames van het hotel en vaste contactpersoon van de regisseur, die haar werk vernederend vindt, vooral als hotelgasten haar hulp inroepen op zoek naar hoeren.

Die hotelgasten blijven verder in duister gehuld, op een drietal met krijgsmedailles behangen veteranen na, die ook nog even een korte herinnering mogen ophalen. Het idee was goed, de korte inkijkjes smaakten naar meer, maar het geheel blijft ergens hangen in die schimmige gangen.

Dromen in Oktober, Ned.1, 22.45-23.34u.