Bioscoopagenda Nederland
www.bios.nl

In: 7 theaters.

Rat ontwricht gezinnetje

Door BIANCA STIGTER
De moeder fitnest en gaat naar de psychiater, de vader werkt en leest de krant, de zoon studeert en de dochter heeft een vriendje. Ik geloof niet dat er over zo'n gewone bourgeois familie ooit een sitcom is gemaakt, maar er is nu wel een film over zo'n familie die Sitcom heet en zich net als de gelijknamige televisieseries vrijwel geheel in een huiskamer afspeelt. Hij werd gemaakt door het jonge Franse talent François Ozon (Parijs, 1967), die eerder naam maakte met de korte, onlangs in Nederland uitgebrachte films Regarde la mer en Une robe d'été.

Ozon steekt in zijn eerste lange speelfilm de draak met dingen die in de meeste sitcoms taboe zijn. Het Franse gezinnetje maakt achtereenvolgens kennis met homoseksualiteit, zelfmoord, sm en incest. De voortvarende, laconieke afhandeling van onderwerpen die in de tv-series taboe zijn, is in het begin verfrissend, maar de nieuwe aanpak went te snel om tot het einde toe verrassend te blijven. Toch is het wel aangenaam om stof die in een andere vorm tot een eindeloze stoet drama's kan dienen, hier in sneltreinvaart de revue te zien passeren. Incest wordt in Sitcom als iets romantisch gefilmd.

De plot van Sitcom doet denken aan die van Pasolini's Teorema, met het verschil dat de buitenstaander die het gezinsleven komt verstoren in Sitcom niets geheimzinnigs heeft, al zet Ozon je wel even op het verkeerde been. De vreemdeling in Sitcom is niet de Spaanse werkster of haar Afrikaanse man, maar een rat, die de vader uit het laboratorium meeneemt. Iedereen die de rat aanraakt, verliest zijn remmingen. Dat is dat en dat blijft dat. Sitcom pretendeert gelukkig niet Buñuel te imiteren, maar is ook een stuk minder uitzinnig dan John waters die Ozon wel als voorbeeld noemt. De beste grap zit in een van de eerste scènes, als een vriendin van de moeder afzegt voor het diner van die avond. De vrouw des huizes nodigt dan maar de nieuwe werkster uit. Het doorgaan van het diner is voor haar belangrijker dan de gasten. De werkster en haar man verschijnen vervolgens aan tafel gekleed voor een galadiner. Zulk commentaar op klasseverschillen gaat Ozon beter af dan seksuele farce. Hij bedenkt bijvoorbeeld dat een naakt vriendje van de homoseksueel geworden zoon in de keuken courgettes komt halen. Schrijvers van echte sitcoms hadden voor zo'n situatie als ze het mochten waarschijnlijk wel iets leukers verzonnen.