Bioscoopagenda Nederland
www.bios.nl

T I T E L :	Une robe d'été
R E G I E :	François Ozon
M E T :	Frederic Mangenot, Lucia Sanchez, Sebastian Charles

In: Rialto, Amsterdam

Twee veelbelovende vingeroefeningen

Door HANS BEEREKAMP
De gemakkelijk te onthouden naam van regisseur François Ozon (Parijs, 1967) gonsde al enkele jaren in het festivalcircuit door de opmerkelijke kwaliteit van zijn korte films. Twee daarvan, Regarde la mer (1997, 52 minuten) en Une robe d'été (1996, 15 minuten), worden nu in een dubbelprogramma uitgebracht, als opmaat voor Ozons volgende maand in Nederland verwachte lange speelfilmdebuut Sitcom (1998).

Gaf Ozon zijn commentaar op de beangstigende normatieve repressie in het heteroseksuele gezinsleven in de satire Sitcom de vorm van een barokke persiflage, de twee korte films, beide gesitueerd in een leeg strandlandschap aan de Atlantische kust, kregen juist een bijzonder geserreerde stilering, die beter bevalt.

In Regarde la mer (de titel klinkt natuurlijk ook als: 'Bezie de moeder') brengt een Engelse huisvrouw alleen met haar baby een vakantie door in een afgelegen strandhuisje op het eiland Yeu. Gedetailleerd toont Ozon alle handelingen van moeder en kind, en de zwaarte van een alleen gedragen verantwoordelijkheid. In de beste thrillertraditie dient zich vervolgens een indringster aan, een meisje met een rugzak en vieze nagels. Ze doet niets verontrustends, en toch weet de kijker, door de introductie van haar silhouet op een duintop, dat dit mis moet gaan. De bezoekster besteedt in de supermarkt bijzondere aandacht aan de luiers en aan de vleesafdeling, terwijl de moeder haar eigen duistere kant ontdekt in een bos waar homoseksuelen anonieme contacten leggen.

Met maar een enkel gruwelijk beeld, het voorlaatste, lost Ozon zijn belofte aan de kijker in; tot die tijd weet hij de noodlotsverwachting steeds meesterlijk te rekken.

Une robe d'été, korter en lichter van toon, varieert op hetzelfde thema, door een tuttige jonge homo zijn andere kant te laten ontdekken, in een flirt met een initiatiefrijke dame, die hem in haar jurk naar huis stuurt.

Ozons veelbelovende vingeroefeningen zijn een nieuw signaal van het opbloeien van een jonge, verontrustende en anti-burgerlijke cinema in Frankrijk, die niet bang is om in alle rust gewone beelden een onalledaagse kracht te verschaffen. Ozon maakt nog wel eens een echt grote film, die verder gaat dan de grappenmakerij in Sitcom.