U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Kijk niet!

ELLEN DE BRUIN
Het is niet grappig om volwassen mannen van een jaar of dertig - dichters, schilders, 'kunstenaars' - dronken in een winkelwagentje te zien rondrijden. Het is als met giechelende pubermeisjes in de tram. Ze zeggen: je had erbij moeten zijn, we lagen helemaal in een deuk - maar als je erbij was geweest, zou je er niets van begrepen hebben. Lézen over dronken dertigers en de onbegrijpelijke gebeurtenissen die zich op hun feesten voltrekken, kan wel leuk zijn. Tenminste, als Remco Campert ze beschrijft. Hij geeft je niet het gevoel dat je erbij had willen zijn, maar dat je erbij wás toen Otto Ombach op die gedenkwaardige avond van een boekenkast viel.

In de verfilming van vier korte verhalen van Campert door de vier regisseurs Ate de Jong, Orlow Seunke, Otto Jongerius en Paul de Lussanet uit 1976 gaat dat als volgt. Drie mannen en een vrouw liggen gekleed op bed. De vrouw streelt het alter-ego van Campert, en drenst: ,,Ik wil zo graag met je vrijen. En Otto houdt z'n poten niet thuis!'' Dat klopt: schilder Otto aait over haar billen, maar hij kan de kast op, zegt ze. Volgt een weddenschap of hij erafvalt of niet. En ja hoor. Lachen!

Hetzelfde tafereel beschrijft Campert als volgt: ,,Otto Ombach liet zich van een boekenkast naar beneden vallen, omdat er niet genoeg aandacht aan hem werd besteed.'' Meer is niet nodig. Teksten van Campert verfilmen is onmogelijk, maar Campert zelf uitbeelden blijkt al even ondoenlijk. Het moet toch niet zo moeilijk zijn gestalte te geven aan een onhandige jonge dichter met donkere hoornen bril die de dingen in de wereld simpelweg overkomen. Maar Peter Faber is een luidruchtige dronkenlap die in de bus zijn broek laat zakken, en over zijn seksleven opschept. En het ergste: na deze film lijken de teksten van Campert zelf iets van de meligheid over te nemen. ,,Een schot verbrijzelde een ruit, maar het bleek gelukkig een Schot te zijn.'' Kijk niet vanavond. Ga lekker naar bed met het boek, of ga zelf feesten.

Alle Dagen Feest (De Jong, Seunke, Jongerius, De Lussanet, 1976, NL), Ned.1, 23.07-0.37u.

NRC Webpagina's
25 FEBRUARI 1999


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)