|
|
|
NIEUWSSELECTIE
|
Alarmfase vijf houdt Alpen in een kille greep
Door onze redacteur YASHA LANGE
BLUDENZ, 23 FEBR. Het is allang 'fase vijf' in de Alpen. Op het bureau van Leo Walser, districtschef van het gebied Vorarlberg in West- Oostenrijk, komen de meldingen binnen. Via de telefoon, de GSM of twee satelliettelefoons. Er wordt gebeld uit het piepkleine oord Wiesbadner, ongeveer veertig kilometer ten zuiden van Bludenz. Een groep van 60 toerskiërs zit vast in een berghut op 2.600 meter hoogte. ,,Dat zijn de noodgevallen'', zegt Walser. Een alarmerend bericht bereikte Walser vanmorgen. Hij heeft met een dikke marker de belangrijkste boodschap van de lawinedienst onderstreept: het gevaar voor Staublawinen is vannacht nog verder toegenomen. ,,Dat zijn de gevaarlijkste lawines'', zegt Walser. Door de nieuwe sneeuw is het pak tot ruim vier meter gegroeid en nog zwaarder geworden. Het gewicht kan de sneeuwmassa losmaken van de ondergrond. Dan gaat de hele boel schuiven. ,,Grote en zeer grote lawines kunnen naar beneden komen'', aldus het bericht. Overal in Oostenrijk storten lawines van de bergen. Het gebied Vorarlberg, waar Walser verantwoordelijk voor is, is volledig van de buitenwereld afgesloten. Vrijwel alle wegen zijn onbegaanbaar, de trein die normaal gesproken het gebied doorkruist, rijdt al dagen niet meer, in vijftien dorpen is het lawinegevaar zeer reëel. Hoe reëel bleek vannacht: het dorp Gargellen werd tot ieders verbazing getroffen door een lawine. Midden op de piste bedolf een lawine een deel van een restaurant. ,,Dat werd onmogelijk geacht'', zucht Walser. ,,Volgens de experts was het daar volkomen veilig.'' Er waren acht mensen in het restaurant. Vier kwamen met de schrik vrij, twee werden in de sneeuw gevonden en twee worden nog vermist en zijn inmiddels opgegeven. In Zürs kwam vanmorgen een lawine gevaarlijk dicht bij het dorp. ,,Ook volledig onverwachts'', zegt de districtschef. En in Wallis, Zwitserland, kwamen elf mensen om door een lawine. In West-Oostenrijk zitten naar schatting 30.000 mensen vast, onder wie duizenden Nederlanders. Zij hadden een paar dagen geleden naar huis willen gaan. ,,Zaterdag hadden wij terug zullen gaan'', zegt Willem Jansen vanuit Lech. Hij werkt als arts in Rotterdam, maar kan geen kant op. Zelfs per helikopter vervoerd worden mag niet meer. ,,Gisteren kwam een brief van de burgemeester aan alle hotels. Er mag alleen gevlogen worden in extreme noodgevallen, bijvoorbeeld zieken. Privé-vervoer per helikopter is verboden'', meldt Jansen. De afgelopen dagen zijn een paar helikopers geland, maar door het slechte weer moest één heli een noodlanding maken. Vandaar de oekaze van de burgemeester. Jansen hoopt tegen het weekeinde weg te kunnen. De stemming is ,,redelijk'', zegt hij. ,,Er is inmiddels wel gebrek aan vers voedsel, vlees en groenten.'' Hoewel Jansen het nog luchtig opneemt, beginnen de Oostenrijkse autoriteiten zich inmiddels ,,flink nerveus'' te maken, volgens Walser. De dorpen zijn nu al een week onbereikbaar. Er is alleen in dit gebied al ruim honderd ton voedsel en medicijnen getransporteerd. ,,Als het langer duurt, komen er meer zieken, de medicijnen raken op, het eten ook. Dan worden we zenuwachtig.'' Het probleem: om met helikopters te kunnen vliegen is goed zicht nodig. ,,Als het sneeuwt en mistig is kunnen we niets'', aldus Walser. Het begon te sneeuwen op 6 februari, en het einde is nog niet in zicht. De Oostenrijkse autoriteiten hebben de hulp van het leger ingeroepen. De heli's van de landmacht zijn er voor de noodgevallen. Dan gaan de reddingswerkers, een arts en lawinehonden mee. Gestrande toeristen worden niet vervoerd. De afgelopen dagen probeerden private ondernemingen wel wintersporters te ontzetten, maar dat is nu niet meer toegestaan. ,,Koningin Beatrix was een van de laatsten'', zegt districtschef Walser. Sneeuwinfarct
Er is in jaren niet meer zoveel sneeuw gevallen in de Alpen. Walser herinnert zich nog wel 1968 en 1988, toen er ook veel lawines waren. ,,Maar zoals nu in Zwitserland, Frankrijk én Oostenrijk tegelijk, dat heb ik nog niet meegemaakt. En ik doe dit werk toch al 25 jaar.'' De wegen kunnen wel geveegd worden, maar de angst dat de lawinebrekers de enorme sneeuwmassa niet houden, is te groot. In verschillende dorpen worden om die reden huizen ontruimd. De spanning in het gebied is overal voelbaar. Op het station in Zürich staan langs de trein richting Oostenrijk mannen met oranje hesjes en walkie-talkies. ,,Naar Wenen? Onmogelijk. U moet anderhalf uur wachten en de trein naar München nemen. Vandaar door naar Wenen.'' De trein die normaal gesproken dwars door Oostenrijk rijdt, komt niet verder dan twintig kilometer voorbij de grens. Eindstation Bludenz, verderop is het gevaar van lawines te groot. ,,Dat risico kunnen wij niet nemen'', aldus een oranje hesje. Zie ook:
|
NRC Webpagina's
|
Bovenkant pagina |