NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

MET EEN ZEER overtuigende meerderheid is Marijke van Hees afgelopen zaterdag gekozen tot voorzitter van de Partij van de Arbeid. Ondanks breed uitgedragen stemadviezen van diverse partijprominenten en ondanks grote publicitaire aandacht heeft het kandidaat-voorzittersduo Booij en Van Bruggen het bij lange na niet gehaald.

Rust heeft het gewonnen van rumoer. Of, zoals de Friese afgevaardigde Van den Berg de afweging van het congres treffend typeerde: ,,Het hart spreekt voor de jongens, het verstand voor de vrouw.'' Van de kant van de verliezers is gezegd dat de PvdA met de keuze voor Van Hees heeft gekozen voor oud. Waarmee het begrip oud een geheel nieuwe betekenis heeft gekregen. De 37-jarige nieuwe partijvoorzitter zat bijvoorbeeld nog op de lagere school toen het in PvdA-kring luid bezongen kabinet-Den Uyl aantrad. Wellicht dat met 'oud' een bepaalde mentaliteit wordt bedoeld. Dan hebben de jongeren gelijk. Waar het duo Booij en Van Bruggen synoniem is met verandering, straalt Van Hees stabiliteit uit.

Wat in elk geval niet ter discussie stond bij de voorzitterskeuze was de inhoud. In die zin is recht gedaan aan de functie die openstond. Een partijvoorzitter gaat niet over programmatische keuzes, maar wel over de organisatie hoe die keuzes tot stand komen. Op dat punt was er wel degelijk sprake van verschillen tussen de kandidaten. Het was de gestructureerde aanpak van Van Hees versus de meer vrije aanpak van Booij en Van Bruggen. De keuze van Van Hees betekent vooral een keuze van de PvdA voor zichzelf.

ZIJ BETEKENT tevens dat de PvdA de Rottenberg-periode definitief heeft afgesloten. Rottenberg trad in 1992 aan als voorzitter toen de partij, aangetast door de WAO- crisis, zich op een historisch dieptepunt bevond. Met zijn door creatieve chaos gekenmerkte aanpak, lukte het hem in die zwarte periode de PvdA als discussieplatform levend te houden. Dit ging overigens wel ten koste van de partij-organisatie in het land. 'Kennisfestivals' en informele debatbijeenkomsten zetten de toon, terwijl de 'vergaderaars' in de afdelingen, zoals ze laatdunkend werden afgedaan, het nakijken hadden. Maar met de PvdA bestuurlijk gesproken comfortabel in het centrum van de macht, en electoraal bezien in de lift, is er thans vooral behoefte aan de aloude zekerheid.

Dit draagt het risico in zich. Waarnemend partijvoorzitter Vreeman wees er zaterdag in zijn toespraak tot het congres op dat in het centrum van de macht de verleiding om macht te verabsoluteren groot kan zijn. Zoals de gang van zaken bij het CDA heeft laten zien, kan het met die macht opeens snel gedaan zijn. De PvdA staat voor de opgave als grootste regeringspartij verantwoordelijkheid te nemen voor het bestuur, maar moet tegelijkertijd als grote politieke partij signalen uit de samenleving oppakken. In die spagaat speelt de voorzitter van een partij een cruciale rol.

DE PVDA HEEFT op een manier waaraan veel andere partijen nog een voorbeeld kunnen nemen uiteindelijk de keuze gemaakt. Er is met Van Hees gekozen tegen een al te wild voorzitterschap. Regeren staat bij de PvdA op dit moment boven alles. Zolang de kiezers daar in groten getale ook zo over denken, is de keuze voor gematigdheid niet onbegrijpelijk.