R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
F I L M V O O R A F :
De trip van Teetje
JAN GERRITSEN
Teetje, geen zakenman, maar een sukkelige kleine boef, ontdekt pas na de aankoop dat het schip al drie jaar aan de ketting ligt en dat er zelfs - wat je als Hagenaar ook nauwelijks kan vermoeden - een hongerige bemanning aan boord is. Later blijkt in het ruim, achter de ijskasten waarmee Teetje fortuin hoopt te maken, ook nog radio-actief afval te zijn verborgen. De Russische zeelui worden er ziek van en dat is begrijpelijk. Teetje heeft een devote vriendin die uiteraard Mary heet, ook iets dat je bij louche Rotterdamse zakenlui maar zelden aantreft. Mary, de lieve verpleegster, biecht voor Teetjes zonden en 'offert haar kuisheid op' (ze zegt het zelf) aan een Russische zeeman (Dimitri Ivanov) met een aantrekkelijke Christuskop. Teetje kan dat wel begrijpen. Hij geeft het tweetal de sleutels van zijn nieuw ingerichte doorzonwoning, want na alle verwikkelingen met autoriteiten en zijn zeelui, vaart hij tenslotte toch, vraag niet hoe het mogelijk is, het zeegat uit. De tevreden bemanning werkt dan niet, maar zingt een stemmig lied, zoals vaker in deze film. Dat is blijkbaar onvermijdelijk met Russen, die immers altijd een accordeon bij de hand hebben. Deze trip van regisseuse Paula van der Oest is geen trip. Er is geen drama als het dramatisch wordt, en de film is evenmin een pastiche of sprookje, omdat het toch allemaal als echt is bedoeld. En te lachen is er nog minder. Alleen als Teetje na aankoop van zijn schip hoort dat hij een fikse rekening aan Joegoslavië moet betalen, zegt hij: ,,Nou, laat ze maar bellen.'' Dat hoor je graag van een vrije jongen die trots is op zijn Rolex.
De trip van Teetje. (Paula van der Oest, Nederland, 1998). Zondag, Ned.3, 21.05-22.45u.
|
NRC Webpagina's
30 JANUARI 1999
|
Bovenkant pagina |