M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Mafmo's hebben gelijk gekregen
Door onze correspondent BIRGIT DONKER
Magda Ral, een 41-jarige Brusselse reisleidster, is de hoofdpersoon in het Vlaamse programma De Mol, dat op zondagavond meer dan een miljoen kijkers aan de buis kluistert. De reeks zorgt voor een collectieve opwinding die Vlaamse televisieseries de laatste tijd vaker veroorzaken. In bedrijven werden weddenschappen afgesloten over de vraag wie de ware mol was. Internetprovider Planet Internet opende een Molsite die op de dag voor de onthulling door twaalfduizend mensen werd bezocht. Er waren clubjes van Mafmo's (Magda for Mol), Hufmo's (Hugo for Mol) en Mofmo's (Mon for Mol). Het programma komt er op neer dat tien Vlamingen, waaronder Magda, Hugo en Armand (Mon), in Zuid-Frankrijk opdrachten moesten uitvoeren, variërend van bungy-jumpen tot het beklimmen van de Mont Ventoux. Eén van de deelnemers, die elkaar van tevoren niet kenden, is de verrader die probeert de opdrachten te saboteren. De anderen moeten er achter zien te komen wie van hen de mol is. Afgelopen weekeinde werd de naam onthuld. Morgen wordt een laatste aflevering uitgezonden, waarin Magda vertelt hoe ze te werk is gegaan als de mol. De televisieserie houdt vele Vlamingen in de ban. Jeugdverenigingen spelen het spel na en zomerkampen zullen dit jaar in het teken staan van De Mol, zoals skivakanties afgelopen winter in het teken stonden van de Twaalf Werken van Vanoudenhove ook al zo'n populair programma met een tot dan toe onbekende Vlaming in de hoofdrol. Tot welke gevolgen die populariteit kan leiden, bleek toen na een oproep van Vanoudenhove aan zijn kijkers om zich op een zondagavond te verzamelen bij de Antwerpse dierentuin tot zijn eigen verbijstering duizenden mensen samenstroomden. Ongekend populair was ook het vorig jaar beëindigde Schalkse Ruiters en zijn presentatoren, Bart de Pauw en Tom Lenaerts die er zelfs voor zorgden dat in Vlaanderen meer Barts en Tommen werden geboren. De populariteit van Schalkse Ruiters werd toegeschreven aan het Vlaamse underdog-gevoel waaraan het appelleerde. De typetjes waren schlemielig en de presentatie veel minder gestroomlijnd dan de Vlaamse kijker gewend was. Waarom ook De Mol zo'n cultprogramma werd, is nog niet verklaard. Waarschijnlijk speelt mee de spanning rond de vraag wie de verrader was en het feit dat het 'gewone Vlamingen' waren die meededen, met wie de kijker zich gemakkelijk kon identificeren. Duidelijk is in ieder geval dat de tijd definitief voorbij is dat Vlamingen massaal keken naar Nederlandse televisie (en mopperden dat ze dat Hollandse accent niet konden verstaan). Door de komst in 1989 van de eerste commerciële zender in Vlaanderen en de daarop volgende hervormingen die de publieke omroep doorvoerde om kijkers terug te winnen, hebben Vlamingen genoeg aan hun eigen programma's. Afgelopen weekeinde kon een aantal uitverkoren Mol-fans in Brussel alle acht afleveringen van de serie nog eens achter elkaar bekijken. Aan het eind werd met een ,,dag molleke'' onthuld wie de verrader was. Vlaamse kranten meldden het nieuws de volgende dag op hun voorpagina. 'Mol met de M van Magda' kopte De Standaard. ,,In een ware thrillersfeer gaven de makers van het programma zondagavond het antwoord waarop Vlaanderen al weken zat te wachten.'' Ook De Morgen meldde: 'Het is Magda'. De krant had al eerder op de voorpagina gemeld dat de, toen nog niet ontmaskerde, Magda Ral in het telefoonboek stond ingeschreven als actrice. Een dag later drong het nieuws door in Franstalig België. Le Soir schreef, op de voorpagina: ,,Gedurende acht weken hebben duizenden Vlamingen slechts gesproken en weddenschappen afgesloten over één vraag: Wie is de mol.'' De krant maakt gewag van een ,,nog niet verklaard maatschappelijk fenomeen''. Het weekblad Humo had de mol deze week gestrikt voor een interview. Hoe serieus het programma wordt genomen, blijkt uit haar bekentenis dat er mensen zijn die haar niet meer willen zien, nu ze als verraadster is onthuld. ,,Die kunnen zich niet verzoenen met mijn rol in De Mol. Die vinden dat ik iets smerigs heb gedaan, dat ik niet langer eerlijk ben.'' De winnaar van de serie, personeelschef Hugo de Bie, verdiende bijna 63.000 gulden. Maar buiten medeweten van de makers om hadden de spelers afgesproken dat de winnaar de helft van de prijzenpot zou delen met de overige deelnemers. Ook Magda is maar een mens begreep ik van 'mijn' krantenverkoper die wist te vertellen dat ze een hele stapel kranten had gekocht met zichzelf als voorpaginanieuws. Nee, in de wasserette had hij haar nog niet gezien. ,,Ze heeft het nu te druk om haar was te doen zeker?''
|
NRC Webpagina's
30 JANUARI 1999
|
Bovenkant pagina |