NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Wat doe je als je, man zijnde, hard werkt en je vrouw zit thuis met de kinderen? Dan zeg je dat je een goede vriend hebt, die huisman is. Vind je prima. Of dat de helft van je werknemers uit vrouwen bestaat, ja zelfs al het nieuws presenteren.

Dat deed Fons van Westerloo, algemeen directeur SBS6 afgelopen vrijdagavond in Op de man af. Maar als je dan juist het ideaal propageert om de betaalde arbeid uur voor uur tussen man en vrouw om te slaan, liefst in deeltijd? Dan zeg je dat je alles wat je doet en vindt ,,per definitie niet op het eigen persoonlijke leven van toepassing hoeft te verklaren''. Maar je zegt er wel bij dat ,,er niet het beeld moet ontstaan dat ik alleen maar werk''. Voor het vermijden van zo'n verkeerde indruk doe je je ,,stinkende best''. Dat vertelde Paul Rosenmöller in De Show van je leven. En dat hij keihard werkte aan dat niet-altijd-werken-imago bleek uit zijn verschijning voor dit televisieprogramma. Je kunt je ook toeleggen op koken en het zo nu en dan demonstreren voor een camerateam. Dat deed PvdA-fractieleider Ad Melkert, eerder als minister verantwoordelijk voor emancipatiezaken. Het ovengerecht was iets Italiaans, en het zag er heerlijk uit. De kokende minister is de opvolger van de macho-wereldleider. Kennedy aan het roer van zijn zeilschip, Kissinger en Brezhnew voor het gevelde zwijn, Saddam met sabel en revolver in zijn riem en Melkert met een schort voor aan de Lasagna Al Forno. Voormalig minister Hans Wijers was nog efficiënter. Hij hield de televisie buiten de deur, weigerde in te gaan op zijn privéleven. Maar die ene keer dat hij het wél deed, was een voltreffer. Hij zei een commissievergadering af omdat zijn zoontje jarig was. Het hele land sprak er over en hij kon meteen doorgaan naar het partijleiderschap, wat hij niet deed, want te weinig tijd voor thuis.

Een andere mogelijkheid is gewoon geen moeite doen voor een huishoudelijk, geëmancipeerd imago. Dat doet schrijver Harry Mulisch in zijn vele interviews, zondag weer op het Amsterdamse lokale net AT5. Mulisch heeft minder last van specifieke doelgroepwensen. Van Westerloo, Melkert en Rosenmöller moeten zieltjes werven voor een nieuw televisienet of voor partijen die emancipatie en deeltijd aanprijzen. Mulisch wint zijn lezers door juist lak te hebben aan de heersende leer. In een roman wil de lezer schuilen voor propaganda. Elke uitzending weer zie je Mulisch minzaam antwoorden op vragen die nergens op slaan, zeker niet op hem. Het is fascinerende televisie omdat Mulisch tegelijk schouderophalend en spitsvondig reageert. Hij overtreedt de waan van de dag en komt er mee weg. Adembenemend. Klonen van mensen? Dat gaat gebeuren. ,,Duizend Hitlers zijn geen probleem, want die snijden elkaar de keel af. Eén Hitler is een probleem'', zei hij. En, ,,het Oedipus-complex, dat bestond vroeger nog.''

Interviewers zijn geobsedeerd door zijn zelfingenomenheid. Chazia Mourali ondervroeg hem op AT5 over De Verleiding van de Macht. ,,Macht? over mijn familie?'', vroeg hij nog bereidwillig.

Mulisch is een oud idool, de charmante man waar de vrouw zich aan opoffert. Hij had vele vriendinnen, wel duizend volgens Mourali. Mulisch had ze niet geteld en achteraf bezien was het ,,malligheid''. Het nieuwe ideaaltype voor vrouwen is de knappe Rosenmöller en evenmin als Mulisch is hij huisman. Hij verdient zelfs genoeg om de kinderzorg uit te besteden. Maar soms hanteert hij de afkwaskwast, vertelt hij een verhaaltje aan zijn dochtertje en op kantoor staat hij op de bres voor vrouwenemancipatie. Zaterdag werd hij door een vrouwenkoor toegezongen:

Met je mooie haar en dito ogen/ Ben je ook nog echt sociaal bewogen/ Door jou kreeg Groenlinks een gezicht/ Sexy en met inhoud.Dan heb je het wel bereikt. Het gaat dus niet alleen om een goede conditie en grote prestaties maar ook om het geëmancipeerde tv-beeld en correcte taalgebruik. De man die dat leert, blijft de vrouwen de baas.