NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

G. SPONG
De NPS-documentaire Oscar Goodman, Advocaat van de Mafia, bevat alle ingrediënten die men bij dit thema verwacht. Goodman rijdt in een Mercedes, zij het van oude datum, en bij voortduring wordt zijn integriteit in twijfel getrokken door een ex-FBI-agent die treffend het onderscheid maakt tussen een 'MOB lawyer' en een 'lawyer who represents MOBS'.

Als een rode draad loopt door de documentaire de klassieke verdachtmaking dat de strafadvocaat die leden van de georganiseerde misdaad tot cliëntèle heeft, onvermijdelijk afglijdt tot wat de Italianen een 'consiglieri' noemen. De laatste verleent niet alleen bijstand 'after the fact' maar geeft ook juridische adviezen die dienstbaar zijn aan de criminele handel en wandel van de misdaadorganisatie. De ex-FBI-agent suggereert dat iedere advocaat die mafialeden bijstaat verstrikt raakt in mafia-leugens en -intriges. Grote onzin natuurlijk.

Toegegeven moet worden dat Goodman onnodig voedsel geeft aan zijn criminalisering van overheidswege, die overigens ook hier in ons land niet onbekend is. De beruchte lijstjes van justitieambtenaar Van Dijk, van wie we lang niets hebben gehoord, zijn nog niet vergeten. Zo zien we Goodman feestjes frequenteren van vrijgesproken mafiosi en bezoekt hij zijn (ex)-cliëntèle ook thuis. Hij laat zich filmen in nachtclubs en bars en huizen met zwembaden van cliënten. Voor een strafadvocaat is dat niet verstandig. Hiermee laat hij niet alleen zien dat hij weinig distantie betracht tot zijn cliënten, maar ook bevestigt hij er het vooroordeel mee dat ten aanzien van strafadvocaten die mafialeden bijstaan bestaat: niet zelden wordt steeds gedacht dat leden van de georganiseerde misdaad zich wentelen in overbodige luxe en dat hun advocaten daarin driftig meedoen. Zie ook de voortdurende opmerkingen in de media over de luxe auto's en dure pakken (en schoenen!) van schrijver dezes. Die zijn soms inderdaad ook luxueus - waarom ook niet - maar wel eerlijk met hard werken verdiend. Een opmerkelijke gelijkenis met de Nederlandse bestrijding van de georganiseerde misdaad vinden we ook in het financiële vlak. Goodman, die terecht stelt dat zijn gegevens rond zijn honorarium en met name de personalia van degenen die hem betalen onder zijn beroepsgeheim vallen, wordt geconfronteerd met een strafzaak en gevangenisstraf van achttien maanden als hij dat alles niet onthult. Hier in Nederland hebben we de iets meer verfijnde wet MOT en enkele gedragsregels van de Orde van Advocaten, die een meldingsplicht van betalingen boven 25.000 gulden in het leven roept respectievelijk advocaten aanraadt geen contante betalingen in die orde van grootte te aanvaarden. Gelukkig wordt ook getoond dat Goodman een gevulde bibliotheek heeft en dus, zoals het een goed advocaat betaamt, het nodige huiswerk doet, waarvan de buitenwacht geen notie heeft.

Oscar Goodman, Advocaat van de Mafia, Ned.3, 20.21-21.26u.