NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

VOOR DE IETS OUDERE overheidsdienaar is het een lucratieve carrièrewending. Eerst als ambtenaar tegen een bescheiden salaris kennis vergaren en dienstbaar zijn. En dan jezelf privatiseren om op afstand de voormalige baas te adviseren tegen een aangenaam uurtarief. De staat der Nederlanden maakt er nog steeds dankbaar gebruik van, zij het iets minder dan in de gouden consultancy- jaren aan het begin van dit decennium.

Maar de problemen op het snijvlak van de publieke en private domeinen zijn daarmee nog niet opgelost. Vorige week werd bekend dat hoofdcommissaris Nordholt, ruim een jaar geleden teruggetreden als korpschef van de Amsterdamse politie, betaald adviseur is van directeur Testa van het hoofdstedelijk Gemeente Vervoer Bedrijf (GVB).

Nordholt en Testa zijn de best betaalde ambtenaren van de stad. Zij wisten bij hun aantreden een speciale beloning te bedingen. Dat was logisch. Nordholt moest leiding geven aan een politiekorps dat er, mild uitgedrukt, niet florissant uitzag. Testa werd directeur van een zo goed als failliet bedrijf, dat alleen nog op kosten van de belastingbetaler kon bestaan. Het college van B en W van Amsterdam onderkende dat een gewone referendaris geen soelaas meer kon bieden en was dus bereid voor beide managers in de buidel te tasten. Saneren kost nu eenmaal geld.

Tot zover is er niets aan de hand. Maar curieus wordt het als een man als Testa het na ruim twee jaar bij het GVB kennelijk niet alleen redt en daarom hulp moet vragen aan de man die het bij de politie wel heeft gered. Het advieswerk van Nordholt lijkt te illustreren dat Testa zijn geld nog niet volledig waard is. Nog opmerkelijker is het dat de voormalige korpschef voor zijn consultancy ook betaald wordt. Hij staat immers op de loonlijst van de gemeente.

Formeel heeft Nordholt gelijk. In de taakomschrijving, waarover hij voor zijn vertrek overeenstemming bereikte met burgemeester Patijn, staat dat zijn 'adviesopdrachten zullen worden toegespitst op politievraagstukken in de sfeer van grotestedenbeleid'. Het GVB is inderdaad geen politiedienst. Volgens ex-burgemeester Van Thijn, die hem twaalf jaar geleden naar Amsterdam haalde en toen een contract sloot dat de hoofdcommissaris tot zijn pensioen aan de stad zou binden, is aparte honorering echter 'moreel' in strijd met de geest van de indertijd gemaakte afspraken. Zijn opvolger Patijn liet zich vorige week in vergelijkbare bewoordingen uit. Hijzelf zou geen BV oprichten.

DEZE REACTIES ogen zuiver en/of geestig maar weerspiegelen op de keper beschouwd juist het probleem. Eerst sluit de burgemeester speciale contracten om een crisis bij een overheidsdienst te lijf te gaan. Vervolgens laat hij weinig gelegenheden voorbij gaan om een moreel appèl op zijn burgers te doen en ondersteunt hij zijn topambtenaren als ze hetzelfde doen. Om daarna, als de boemerang der moraliteit plotseling terugkomt, haastig de andere kant op te kijken.

'Monkelend leiderschap', noemde Nordholt dat bij zijn afscheid in 1997. Het lijkt er op dat hij nu zoete wraak neemt. Beter ware het als burgemeester Patijn niet zou openbaren hoe hij zijn leven na zijn pensioen inricht maar nu initiatieven neemt conform zijn eigen moraal.