In: Kriterion, Amsterdam; Haags Filmhuis; Lantaren/Venster, Rotterdam

Innemende, kleine film komt hier te laat

Door RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Dat begint goed voor de Hongkongse jongen 'Herfstzon': de vereniging tussen de voormalige Britse kroonkolonie en de Volksrepubliek China is nog geen feit, of zijn vader heeft zijn moeder al verlaten, om een nieuw leven te beginnen met een dame van het vasteland. In arren moede neemt hij maar een maffieus baantje aan - in opdracht van woekeraars wanbetalers flink bang maken en zonodig ook een kopje kleiner. Als huurmoordenaar blijkt Herfstzon echter een mislukking.

Er is iets zeer innemends aan deze kleine, onafhankelijke film uit Hongkong. Het is een klein gangsterdrama tegen de achtergrond van de op handen zijnde vereniging van Hongkong met China. Uit alles blijkt dat regisseur Fruit Chan zich van die politieke verandering in 1997 weinig goeds voorstelde, evenmin als de personages in zijn film. Op de achtergrond zijn in de film af en toe de houten frasen van de communistische propagandaradio te horen, inclusief uitspraken van wijlen voorzitter Mao.

Made in Hong Kong heeft meer te bieden dan reflectie over de jongste geschiedenis van Hongkong: poëzie, want het zijn twee bebloede brieven van een meisje dat zelfmoord heeft gepleegd, die de handeling in gang zetten; en sociale schildering, want het uitzichtloze bestaan van al die jongeren in de grijze, saaie flatgebouwen van Hongkongs buitenwijken komt aardig uit de verf.

Toch zou Made in Hong Kong, gedraaid met een budget van slechts twee ton, niet écht de moeite waard zijn zonder het politieke commentaar op actuele ontwikkelingen. En het is daarom ook wel érg jammer, dat het meer dan een jaar heeft geduurd voordat Made in Hong Kong de Nederlandse bioscopen heeft gehaald, zodat de pamflettistische strekking van de film inmiddels nauwelijks nog iemand kan schelen.