NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

MARK HOOGSTAD
Het laatste nummer van het voetbaltijdschrift Hard Gras is van de eerste tot de laatste pagina gewijd aan Marco van Basten, de beste spits die Nederland ooit heeft voortgebracht en tegenwoordig zijn tijd doodt op de golfbaan. Het is een ode aan een gracieuze voetballer die vier jaar geleden zijn loopbaan moest beëindigen nadat talloze medische ingrepen aan zijn gekwetste enkel, aan gort getrapt door onmachtige verdedigers, op niets waren uitgelopen.

Het droevige lot van Van Basten is de nachtmerrie van iedere voetballer. Vraag het John van den Brom, middenvelder van Vitesse. Na mislukte avonturen bij Ajax en het Turkse Istanbulspor keerde hij twee jaar geleden terug in Arnhem, bij de club waar de tweevoudig international zijn profloopbaan ooit begon.

Op 22 november 1997, in de competitiewedstrijd tegen FC Groningen, slaat ,,het noodlot'' toe, zoals Van den Brom zich een paar keer laat ontvallen in een speciale aflevering van TV BvD. Na een ongelukkige beweging scheurt hij de voorste kruisband van zijn rechterknie.

Terug naar de kleedkamer schetst de revalidatie van een 31- jarige voetballer die vreest voor het einde van zijn carrière. We zien Van den Brom, onder meer in beeld gebracht door zijn echtgenote Marjan (,,Laatste keer Johnnie!''), gedurende negen maanden in vele gedaantes voorbij trekken. De ene keer staat hij te wankelen op zijn krukken, de andere keer ligt hij met een pijnlijke grimas op de operatietafel (,,Nu moet het gebeuren, kerels!''), dan weer leunt hij comfortabel achterover in een bubbelbad.

We zien veel, maar komen weinig te weten. Ja, ,,het is klote, echt klote'', zegt Van den Brom ergens halverwege. En ja, hij droomt er zo nu en dan van om ,,die bal weer een hijs te geven zodat-ie over dat gladgeschoren veld suist.'' Maar verder? John werkt gestaag aan zijn rentree, bezoekt New York en eet een hamburger in Londen, waar hij met oud-collega Marc Overmars - zelf ook ooit geveld door een zware knieblessure - wat bijkletst.

Slechts één keer wordt hij echt boos en dat heeft niets met zijn knie te maken. ,,Ik vind (..) dat jullie vreselijk kunnen zeiken over een wedstrijd'', bromt Van den Brom als hij na afloop van het WK-duel Nederland-Joegoslavië voor de BvD-camera verschijnt. ,,Jullie lijken wel drie ouwe wijven.''

Soortgelijke gevoelens overvallen ook de tv-kijker wanneer hij afstemt op TV BvD, zoals het programma van Barend en Van Dorp dit seizoen heet. Vooral de tragi-komische bijdragen van vaste gast en 'voetbalanalyticus' Jan Mulder zijn na ruim een jaar aan slijtage onderhevig en lijken nog slechts bedoeld om het provocerende karakter van het programma te illustreren.

De kracht van TV BvD schuilt in de directe aanpak. Gasten worden bedolven onder een spervuur van (insinuerende) vragen waarbij met name Van Dorp zich opwerpt als een recalcitrante interviewer, die net zolang blijft aandringen totdat de ondervraagde zich gewonnen geeft. Soms leidt dat tot aardige televisie. Zoals laatst toen AZ-doelman Oscar Moens vertelde dat tactische bespiegelingen hem gestolen kunnen worden. ,,Ik sta op het veld om ballen tegen te houden, niet om me bezig te houden met looplijnen.''

Dat laatste doet Louis van Gaal wel, maar in tegenstelling tot Moens praat hij al jaren niet meer met het tweetal Barend-Van Dorp. Aan een voorgekookt praatje met Nederlands enige komiek-sportjournalist, regenjas Harry Vermeegen, waagt de eigenzinnige trainer zich zo nu en dan nog wel eens. Maar zich onderwerpen aan een kruisverhoor? Geen denken aan. Dat is jammer, zeker nu Van Gaal, na vier nederlagen op een rij, zwaar onder vuur ligt bij Barcelona. Een bezoek aan trainingsvelden rondom Camp Nou had, ook al had Van Gaal in alle toonaarden gezwegen, een indringender verslag opgeleverd dan de voorspelbare belevenissen van een voetballer die nog niet is verbannen naar de golfbaan.

Speciale aflevering TV BvD, morgen RTL4, 22.30-23.30 uur.