NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

MARK DUURSMA
Een van mijn favoriete filmtitels is Mujeres al borde de un ataque de nervios (Vrouwen op de rand van een zenuwinzinking), een film van Pedro Almodóvar uit 1988. Mooi is ook dat die titel op bijna alle films van Almodóvar van toepassing is. In plaats van het cryptische La flor de mi secreto (De bloem van mijn geheim) had hij deze film ook de titel ,,vrouw op de rand van een zenuwinzinking' kunnen geven.

In La flor de mi secreto is Leo eigenlijk al over de rand gevallen, ze heeft zich overgegeven aan een zenuwinstorting. ,,Behalve drinken kost alles me moeite'', verzucht ze. Ze krijgt zelf haar laarsjes niet uit, dus biedt Leo een passerende junk 5000 pesetas om haar te helpen. Vergeefs, ze moet daarvoor naar een vriendin. Dat gedoe met die laarsjes is grappig, maar ook triest, zeker als Leo zichzelf verontschuldigt: ,,Ik heb niemand anders.'' Ze smacht naar haar man, een NAVO-militair die Bosnië verkiest boven haar. Ze haat haar alter ego, een vrouw die onder pseudoniem met veel succes liefdesromans schrijft.

Zoals Gena Rowlands blind vertrouwen moet hebben gehad in John Cassavetes (A woman under the influence, ook zo'n mooie titel), zo vertrouwt Marisa Paredes op Almodóvar. Ze speelt haar prachtig, deze vrouw-in-crisis: ontluisterend zonder haar waardigheid te verliezen. La flor de mi secreto is Almodóvar op z'n best, waarom de film nooit in de Nederlandse bioscoop is geweest is een raadsel. Het geforceerde streven naar hip uit zijneerdere films is voorbij, maar het melodrama bevat nog wel voldoende ironie om aan de pathetiek te ontsnappen. Als een vrouw bij Almodóvar naar de pillen grijpt, doet ze dat wel vanaf een schaaltje met kleurrijk mozaïek.

Almodóvar is Spanje's beste ambassadeur: in de film gooit de redacteur van El País een flinke scheut cognac in zijn ochtendkoffie en pakt Leo's zus (Rossy de Palma, die met die neus) een bibberende flan uit de koelkast. De kitsch is nog niet helemaal verdwenen: flamencodanser Joaquín Cortéz, met zijn lange haren en leren broek goed voor een uitverkocht Carré, neemt in zijn bijrol als zoon van de werkster een tenenkrommend stukje dans voor zijn rekening.

La flor de mi secreto (Spanje/Frankrijk, 1995, Pedro Almodóvar), Belg.2, 22.50-0.31u.