R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
T V A C H T E R A F :
Gala van de onbekende Emmy
LUCAS LIGTENBERG Who is Hans Liberg? Met die vraag en een microfoon ging Hans Liberg in New York de straat op. De antwoorden zijn vervat in een kort filmpje waarmee Liberg gisteravond zijn presentatie van de Internationale Emmy Awards inleidde. De ondervraagden kennen hem niet. Een meisje zegt: ,,Is dat niet die man die net dood is?'' Liberg borduurt er dankbaar op voort en deelt het publiek mee dat ze getuige mogen zijn van zijn eerste postume optreden. De Grand Ballroom van het Hilton is gevuld met genomineerden voor Internationale Emmy's uit de hele wereld, sponsors, gasten en betalenden. Het is een stijf, moeilijk publiek. Ze komen niet voor Liberg maar voor de prijzen en voor elkaar. Na een lichte nervositeit in de eerste minuut lukt het hem geroutineerd contact met de zaal te krijgen. Liberg is niet uit op een carrière in de Verenigde Staten. ,,Maar je weet nooit hoe het dubbeltje valt'', zegt hij voorafgaand aan het optreden in zijn hotelkamer. ,,Victor Borge is hier zeer geliefd en mijn werk ligt op dezelfde lijn. Ik heb wel gesproken met een internationaal bureau IMG, met een producent die Dodger heet en met een theater in Washington. Mijn droom is om nog eens in Carnegie Hall te staan.'' Liberg zegt het al lang best te vinden als hij over een paar jaar af en toe optredens heeft in de VS. Hij vindt het al geweldig om deze uitreiking te presenteren. Voor de internationale Emmy's is in de Amerikaanse pers nauwelijks belangstelling. Het zijn de stiefzusjes van de Emmy's - de Oscars voor de tv-wereld - die elk jaar in september rechtstreeks op de tv worden uitgereikt. Liberg, die vorig jaar in de categorie 'performing arts' (kleinkunst) de eerste prijs wegsleepte, ziet het als een keurmerk. ,,Eerdere winnaars zijn Mr. Bean, Spitting Image, Monty Python'', zegt hij, ,,dus dat is niet niks.'' Prompt is hij gevraagd dit jaar de hele avond te presenteren. De scenariorepetitie was gisterochtend om tien uur. Liberg staat met schrijver Jim Kocot nog aan de tekst te schaven. Kocot: ,,Met Liberg is het gemakkelijk werken. Die heeft geen materiaal nodig. Hij zegt 'hallo' en daarna moet hij doen wat hij altijd doet.'' Producent Jeff Sullivan loopt bedrijvig heen en weer. Zijn mobiele telefoon rinkelt. ,,Waar is het boek'', schreeuwt hij. Bij de repetitie gaat af en toe iets mis. Een danser van Pilobolus valt plat op zijn buik, slaakt een kreet en blijft minutenlang roerloos liggen. Een decorbouwer loopt even in de weg en Sullivan schreeuwt: ,,Dat doen we niet nu!'' Liberg moet eraan wennen dat alle tekst vastligt en dat hij al lezend van een teleprompter de avond moet presenteren. ,,Hans is gewend alles altijd uit zijn hoofd te leren'', zegt zijn vrouw Marliz. ,,En dan kan hij ook nog wat improviseren.'' Liberg heeft nog nooit gewerkt met een teleprompter. ,,Ik kan met dat ding helemaal niet improviseren. Als ik er toch een eigen zinnetje tussendoor gooi gaan ze zoeken waar ik ben en dan staat het er helemaal niet in.'' Libergs optreden wordt regelmatig en langdurig onderbroken door de uitreikingen van de prijzen in zes categorieën. Veel mensen verlaten de zaal vroegtijdig. Liberg is onverstoorbaar. Hij heeft in zijn laatste segment nog steeds dezelfde gedrevenheid als in het begin. Zijn greep uit de diverse muzikale shows die hij in de loop van de afgelopen paar jaar heeft gedaan, valt goed. Opgelucht en ogenschijnlijk nog fris als een hoentje wandelt hij achter het podium door een lange gang naar de perskamer. Hoe was de avond? In één woord? ,,Ontzettend leuk'', zegt hij. ,,Spannend!''
|
NRC Webpagina's
24 NOVEMBER 1998
|
Bovenkant pagina |