Jamie Lee Curtis

In een reeks profielen van hedendaagse sterren deze week Jamie Lee Curtis, die een sekssymbool werd voor horrorfans na haar debuut in Halloween en nu te zien is als scream queen met een posttraumatisch stresssyndroom in Halloween H20: Twenty Years Later.

Door DANA LINSSEN

Naar eigen zeggen is ze even beroemd om haar Caesar salad als om haar borsten en het zal ongetwijfeld door die rauwkostmaaltijden komen dat ze haar bijnaam the body ook kort voor haar veertigste verjaardag nog steeds eer aandoet. Jamie Lee Curtis (Los Angeles, 22 november 1958) werd geboren uit een kortstondig huwelijk tussen filmsterren Tony Curtis en Janet Leigh en is daarom volgens sommigen genetisch voorbestemd voor het soort rollen dat haar carrière heeft bepaald. Dat zij haar loopbaan begon als sexy scream queen in slasher- en horrorfilms als Halloween (haar debuut uit 1978), The Fog (1980), Prom Night (1980) en Halloween II ('voor de fans', 1981) kon haast niet anders met een moeder die zich elegant in mootjes liet hakken in Alfred Hitchcocks Psycho. En dat komische talent dat ze in Trading Places (1983) en A Fish Calles Wanda (1988) tentoonspreidde, dat zou wel van haar vaderskant komen, evenals haar experimenten met drugs en alcohol.

Jamie Lee Curtis lijkt bovendien ook genetisch gedetermineerd voor haar status als sekssymbool. Ze zou een zogeheten 'supervrouw' zijn, oneerbiedig biologisch jargon voor een vrouw met twee X-chromosomen en een extra Y-chromosoom, die er de oorzaak van zouden zijn dat ze een en al benen en borsten is. Misschien dat Curtis daarom ondanks een behoorlijke staat van dienst pas toen de eerste kraaienpootjes zich om haar ogen begonnen af te tekenen als actrice serieus werd genomen, zoals in haar rol van politieagente in Kathryn Bigelows Blue Steel (1990) of als 'Mrs. Schwarzenegger' in James Camerons True Lies (1994).

Dat ze nu toch weer teruggrijpt op een rol waarvan ze de typecasting eerder in haar carrière zo verafschuwde, zal dan ook eerder door financiële dan artistieke motieven zijn ingegeven. Zeker gezien het feit dat ze de Halloween-reünie zelf initieerde. 'Ik wilde het stafje en het kroontje van de scream queen terug hebben van Neve Campbell die het voor Scream van mij gestolen heeft', gaf zij in interviews als de voornaamste reden voor haar personificatie van een twintig jaar oudere en door een posttraumatisch stresssyndroom geplaagde Laurie Strode. H20 brengt niet alleen moordenaar Michael Myers en Curtis terug op het witte doek, maar verenigt Curtis ook met haar moeder, in een cameo met een knipoog naar Psycho. Voor Jamie Lee Curtis lijkt in ieder geval het cirkeltje rond: terwijl ze denkt dat ze haar eigen imago ironiseert, doet ze precies wat van haar typecasting als voormalige scream queen verwacht kan worden. En had Wes Craven in Scream (1997) nou juist niet laten zien dat dat altijd noodlottig afloopt?

Meer sterren