NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

JANNETJE KOELEWIJN
Neem juffrouw Klaterhoen, uit Abeltje van Annie M.G. Schmidt. Een natuurtalent. Die had echt geen cursus weerbaarheid nodig om te weten dat je altijd nog kunt gaan meppen met je stemvork als er een vent achter je aan zit in het Central Park.

Hij: ,,Marry me, marry me.'' Zij: ,,Ik heet geen Merrie Mie, ik heet gewoon Marie!''

En kijk dan eens naar het meisje uit aflevering één van Je grenzen stellen van Teleac/NOT. Ze zit in de bus, er komt een man naast haar zitten die wijdbeens zijn krant begint te lezen, ze wordt tegen het raam gedrukt. Wat doet ze? Zij: ,,Eh, meneer, eh, zou u...?'' Hij: ,,Wil je eruit? Nee?''

Krantenman maakt zich nog wat breder, meisje heeft nu helemaal plek meer.

Fout, fout, fout - vindt de deskundige die de programmamakers van Teleac/NOT hebben ingeschakeld. Zo zègt ze dat natuurlijk niet. Een deskundige zegt: ,,Dat meisje maakt zich klein. Ze is niet duidelijk. Ze wacht te lang.''

Zèlf zou de deskundige begonnen zijn met zachtjes terugduwen, om de man zijn plaats te wijzen. En als dat niet zou helpen, dan zou ze hem zelfbewust èn beleefd èn vooral niet agressief vragen of hij - enzovoort.

Je kunt het zo invullen. In die hele Teleac/NOT-cursus van twaalf televisieafleveringen plus twaalf radio-uitzendingen plus cursusboek wordt niets verteld dat niet iedereen allang weet. Iedereen weet dat het, aflevering zes, geen klap helpt als je woedend naar je bovenbuurvrouw stampt en roept dat je verdomme nou genoeg van hebt van die klote muziek - de ghettoblaster gaat gewoon nog een streepje harder. En iedereen weet ook dat je NEE moet zeggen als die goede bekende die je te eten hebt gevraagd je bij het aanrecht probeert te zoenen terwijl jij daar helemaal geen zin in hebt.

Maar wat dóen mensen als ze kwaad zijn, of bang, of zich geïntimideerd voelen, of zich geen raad weten? En wat zouden ze moeten doen?

Daar gaat die cursus over. Eén op de drie vrouwen, vertelt een andere deskundige aan presentatrice Rémi van der Elzen, zegt bijvoorbeeld niets als ze op haar werk wordt lastig gevallen door een opdringerige collega. ,,Ze doen alsof ze het niet merken.'' En soms, zegt die deskundige ook, is dat misschien nog wel het verstandigste. ,,Als het verschil in macht groot is, kun je beter je mond houden. Anders werkt het tegen je.''

Tja.

Weerbaarheid, is de boodschap van Teleac/NOT, heeft alles te maken met 'het duidelijk innemen van je ruimte', met 'laten zien dat je er bent'. Helemaal waar.

Jammer alleen dat het vermogen om te laten zien dat je er bent erg afhangt van persoonlijkheid en karakter - en die verander je niet. Of in ieder geval niet snel. Je kunt hooguit proberen wat trucjes aan te leren. En dat probeert Teleac/NOT dan ook. Verspil geen tijd aan het onderzoeken van oorzaken, verander het gedrag! Typisch jaren negentig.

In aflevering elf neemt Rémi van der Elzen de kijkers mee naar een lerares zelfverdediging die heel casual vertelt dat een vrouw, als de verkrachter eenmaal op haar ligt, alle macht weer in handen heeft. ,,Hij steunt op jou! Je hoeft je maar om te draaien en hij ligt onder je.'' Hamerslag op neus en/of kruis - en je bent gered.

,,Maar eh'', zegt één van de panelleden. ,,Als die man nou honderd kilo weegt en jij vijftig?''

De lerares: ,,Hij heeft zijn benen tussen de jouwe. Jouw benen zijn om hem heen! Gebruik ze! Je duwt hem zo omver!''

Je Grenzen Stellen, zondag, Ned.2, 17.30-17.45u.