NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Raymond van den Boogaard
Je hoort wel eens zeggen dat komkommertijd - de zomerperiode waarin het nieuws stilstaat en nieuwsorganen de grootste moeite hebben hun kolommen of uitzenduren te vullen - tegenwoordig niet meer bestaat. De moderne wereld draait het hele jaar door, heet het, maar op de Nederlandse televisie is van komkommertijd dezer dagen toch wel degelijk sprake.

Zowel het NOS-Journaal als SBS' ActieNieuws, overigens lang geen onaardige journaaluitzending, blies gisteravond het busongeluk bij Montélimar tot welhaast mythische proporties op. Vooral opvallend daarbij was de ruimte die werd gegeven aan Nederlanders, die twijfelden aan de lezing van de Franse politie dat een der Nederlandse bussen wel 120 kilometer per uur gereden had.

Ook al liggen er landgenoten onthoofd langs de weg in Zuid-Frankrijk - twijfel aan de Franse politie wint het kennelijk in Nederland a priori van juridische mededelingen uit het Gallische. Misschien werd deze scepsis mede ingegeven door de harde wijze waarop het parket te Reims tekeer gaat tegen de ploegleider van onze TVM-ploeg in de Tour. ActieNieuws gaf ruim baan aan de verontwaardiging van hun advocaten, en de verslaggeefster ter plaatse repte zelfs van een 'heksenjacht' van de Franse justitie tegen dopinggebruik.

Hoe wij, als Hollanders, graag de justitie zien werd duidelijk uit Blik op de Weg: de dienstdoende agenten die in deze aflevering motorrijders aanhielden, hebben weinig meer weg van een wrekende instantie. Het is voor uw eigen bestwil, dus werkt u maar mee, is hun houding tegenover overtreders, die deze attitude ook grootmoedig belonen. Bijna alle motorrijders lieten zich zonder morren verbaliseren, als in een wederzijdse sport waarin men even verloren heeft.

Komkommertijd of niet, het ging misschien wat ver om in het NCRV-programma Boven Water nu weer de plagiaatpleger René Diekstra te interviewen. Maar het moet gezegd dat interviewster Mieke van der Wey er zo'n tien minuten in slaagde het pantser van de eens gevierde televisiepsycholoog te doorbreken.

Die was begonnen zich te verweren zoals hij een paar maanden geleden ook in een boekje heeft gedaan: onvolkomenheden in de aan zijn adres gerichte beschuldigingen moeten de indruk wegnemen dat hij heeft geplagieerd. En de rest van zijn objectieve schuld acht Diekstra gedelgd door het feit dat hij wegens de opschudding van zijn persoon zo geleden heeft, en, naar we mochten begrijpen, nog lijdt.

Een gesprek met Diekstra krijgt al vlug iets van een discussie met een sektelid: onwrikbare overtuigingen, hoe bizar ook, staan vruchtbare gedachtewisseling in de weg. En als er al een moment van twijfel mocht zijn, dan is er altijd wel weer een brief van een medelijdende bewonderaarster die de diep gevallen geleerde in zijn voze zelfvertrouwen sterkt.

Het vraaggesprek werd leuk toen Van der Wey licht raillerend vroeg of de affaire Diekstra eigenlijk psychosomatisch had beïnvloed. Gelukkig was hij niet aan de drank geraakt, vertrouwde een licht huiverende Diekstra ons toen plotseling toe. Wel had hij antidepressiva geslikt, van een gezonde soort, gelukkig. De volstrekte humorloosheid van deze en alle andere antwoorden maakt wel duidelijk dat er voor Diekstra weinig hoop meer is: deze geheelonthouder blijft tot in eeuwigheid bereid tijdens komkommertijd een gat in de programmering (en de televisierecensie) te vullen.

De AVRO heeft sinds de dagen van Minjon een eerbiedwaardige reputatie op het gebied van het geven van kansen aan jonge, beginnende programmakers en doet die eer aan met de serie Achtbaan. De Leeuw, de Tijger en de Zwaan van Rein Hazewinkel had gisteravond wel iets van educatieve televisie. Het idee was om bedrijven die in hun reclame gebruik maken van een dier (de zwaan van de KLM, de leeuw van de Postbank), te vragen daarvoor beeldrecht te betalen, zodat daaruit acties voor de leefwereld van dieren zouden kunnen worden bekostigd. Dat lukte niet, maar inmiddels kwam het wel tot interessante uiteenzettingen over beeldrecht in het algemeen. De uitzending was zeker interessant genoeg, om te wensen dat de AVRO het hele jaar jonge programmamakers hun gang liet gaan.