NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

BAS BLOKKER
Al Capone vertelt even wat zijn grote hartstocht is. Honkbal! En hij laat zich door de ober een fijne knuppel aanreiken. Honkbal. Sport waarin zowel de individuele sportman als het team moeten excelleren. Capone wandelt om de ronde tafel heen waar al zijn bendebazen in smoking aanzitten. De speler aan slag staat er alleen voor, doceert Capone verder, hij is helemaal aangewezen op zijn individuele kwaliteit. Maar in het veld ben je een team. Ja, ja, knikken de gangsters, een team. Zonder het team is de slagman dus nergens. Nee, nee, schudden de gangsters, het gaat om het team.

En WHACK - daar slaat slagman Capone de hersens in van een van zijn ja-knikkers. De rest probeert de andere kant op de kijken. Eerder walgend dan verrast: de baas maakt er weer een knoeiboel van.

De camera zweeft nu boven deze curve van de tafel. Gitzwarte pakken, smetteloos servies, en uit het voorovergevallen hoofd van die ene meneer kruipt donkere smurrie het tafellaken op.

Ja, Brian De Palma weet heus wel hoe je filmen moet. Capone hebben we vaker gezien. Dit soort scènes hebben we vaker gezien. Die hele Untouchables hebben we vaker gezien. Maar De Palma mag dan regelmatig van overmatige citeerdrift en jatterij zijn beschuldigd, zo'n explosieve film als The Untouchables kun je toch niet als knutselwerk opzijschuiven.

Robert De Niro is een helse Al Capone, elk moment kan dat glimmende gezicht in razernij uiteenspatten. Kevin Costner treffen we nog juist in zijn goede periode, in de rol van de niet te corrumperen overheidsdienaar Elliott Ness. In latere films zal Costner vooral een Kuifje worden, en even gewassen en gestreken naar bed gaan als dat-ie 's ochtends weer opstaat. Hier wordt de onkreukbare Ness kleiner en kleiner naarmate de film vordert, en aan het eind is hij evengoed een moordenaar als Al Capone - hij betaalt alleen wel braaf zijn belastingen. De Palma's The Untouchables gaat niet over rechtvaardigheid, laat staan dat het recht zegeviert, het gaat over wraak en wrok, en Costner doet dat goed.

Achteraf is het wel een beetje treurig voor Costner dat Andy Garcia meespeelt. Die vervult namelijk (als opgewonden, macho-scherpschutter) de rol die Costner in het begin van zijn carrière vaak kreeg. En hij is mooi. De film vat vlam als hij in beeld stapt. Zelfs als De Palma een paar scènes afkeek van Hitchcock of Eisenstein, heeft hij in elk geval zelf de goede acteurs erbij gezocht.

The Untouchables (Brian de Palma, 1987, VS). Veronica, 22.05-0.15u.