R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
O O G I N O O G :
Voor schut
Frits Abrahams
Op zichzelf is het een interessant novum dat een speler zich bemoeit met de journalistieke inhoud van een programma. Dat had ik juist van de Surinaamse spelers niet verwacht. De meesten van hen vallen immers op door hun demonstratieve desinteresse voor de media. Bogarde en Davids boycotten nog steeds de schrijvende pers. Paul Onkenhout schreef daarover vanmorgen in de Volkskrant: 'Als hij (Davids) wordt aangesproken, loopt hij zonder iets te zeggen door, verder, en verder, tot hij de deur heeft bereikt waarachter de vrijheid lonkt. Een uitzondering maakt hij soms voor Italiaanse journalisten of Frits Barend.' Het interview dat Jack van Gelder Davids na Nederland-Joegoslavië voor de NOS-tv afnam, valt meer in de categorie 'Maartje van Weegen mag op bezoek bij koningin en prins'. Patrick Kluivert wil nog wel eens een voorzichtig dolletje maken met Harry Vermeegen of Frits Barend, maar zodra het gesprek een serieuzere kant op dreigt te gaan, slaat hij dicht. Frits Barend vroeg hem onlangs: ,,Praten Clarence en jij wel eens over het feit dat jullie de laatste jaren zoveel hebben meegemaakt?'' Kluivert knikte met tegenzin. ,,En wat zeggen jullie dan tegen elkaar?'' vroeg Barend. Kluivert: ,,Dat wij de laatste jaren zoveel hebben meegemaakt.'' Op zulke momenten heb ik altijd grote bewondering voor de zelfbeheersing van Barend; bij een recalcitranter aangelegd mens zou de microfoon gemakkelijk kunnen uitschieten naar dat afwerende, snibbige mondje. Van de belangrijke Surinaamse spelers - Reiziger reken ik daar niet toe - is Seedorf de enige die regelmatig voor de camera's verschijnt, maar zijn bereidwilligheid is schijn. Uit zijn mond komen niets dan totale nietszeggendheden. Des te opvallender dus dat Seedorf zich gisteravond opeens over een journalistiek item begon druk te maken. Hij zei tegen Barend dat hij die 'Kabel tv' van Jozef Levie 'geen goede vertaling naar ons volk toe vond'. Seedorf vond dat Levie zichzelf en de Surinamers 'voor schut zet'. ,,Je ziet toch wel de knipoog'', wierp Barend tegen. ,,Ik voel me er niet prettig bij'', zei Seedorf, ,,daarom wil ik er ook niet in.'' Hoeveel weerzin Seedorf en zijn clannetje mij ook inboezemen, ik kan wel iets begrijpen van zijn boosheid. Die Jozef Levie belichaamt een Nederlands vooroordeel over het Surinaamse volk als zijnde een verzameling van koddige, onderdanige, simpele wezens. Levie is een vleesgeworden, tropische variant op de Belgenmop met hetzelfde effect: vooral leuk als je geen Surinamer (Belg) bent. Barend en Van Dorp hebben misschien juist dat vooroordeel willen ridiculiseren (vandaar die 'knipoog'), maar ik vermoed dat veel mensen - en niet alleen Seedorf - die dubbele bodem ontgaat. Toch zou ik, als ik Seedorf was, me er niet te veel op fixeren. Er zijn belangrijker zaken. Als Surinamer zou ik veel ongeruster zijn over de houding van André Haakmat die zich dezer dagen naar Suriname spoedde om zich aan de voeten van Bouterse te werpen. Dát is nog eens een slechte 'vertaling naar ons volk toe'.
|
NRC Webpagina's
3 JULI 1998
|
Bovenkant pagina |