R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
F I L M V O O R A F :
The Hiding Place
GERWIN TAMSMA
Het door evangelist Billy Graham geproduceerde The Hiding Place (1975) dat naar Ten Booms oorlogservaringen werd gemaakt, leert ons weinig over de religieus geïnspireerde onbaatzuchtigheid waarmee de familie naasten hielp. Dat iedereen Engels spreekt, is gebruikelijk in dit soort Amerikaanse producties. Maar dat in de eerste minuut van de film koningin Wilhelmina via Radio Oranje een toespraak houdt met het Duitse accent dat normaliter is voorbehouden aan nazi-officieren, valt voor de Nederlandse kijker al minder gemakkelijk te vergeten. Het is slechts het begin van een opeenstapeling van ééndimensionale karakters, anachronismen, platte clichés en vooral veel kolderieke evangelisch-didactische onzindialogen. Een Duitse soldaat: ,,Als de orde hersteld is, zullen alle arische volken als broeders samenleven.''. ,,Nee'', zegt Corrie, ,,pas in het koninkrijk Gods zullen de mensen als broeders samenleven.'' In de Haarlemse straten ondergaan in de camera kijkende figuranten de razzia's met gebogen hoofden, ondersteund door cello's in mineur; de contrapunten komen in momenten van versterkt geloof, herkenbaar aan hemelwaartse blikken en violen. Toch is het centrale thema in Ten Booms latere evangelisatiewerk - hoe om te gaan met de paradoxale kwestie van Gods almachtige goedheid en het menselijke lijden - een van de grote naoorlogse christelijke discussiepunten. Ten Boom, die al in Ravensbrück bijbelclubjes leidde, geeft aan het eind van de film hoogstpersoonlijk (,,Yes, I am Corrie ten Boom'') nog eens een aforistische samenvatting van haar antwoord: ,,Het is ons niet gegeven alles te begrijpen, maar geen put zo diep, of Hij is dieper.'' Ze neemt vervolgens een borduurwerkje ter hand, en dat is het enige memorabele beeld van de film.
The Hiding Place (James F. Collier, 1975, VS). Ned.2, 20.40-22.30u.
|
NRC Webpagina's
4 MEI 1998
|
Bovenkant pagina |