NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Mart Smeets
U krijgt mijn stem als u plechtig belooft dat u in de komende weken, neen maak daar alstublieft maanden of nog beter jaren van, niet meer in ieder televisie- of radioprogramma verschijnt omdat uw voorlichter u heeft gezegd dat u er moet zijn.

Ja, ik begrijp heel best dat vrouwtjes- en mannetjesmakerij begint en eindigt in een schminkstoel van een tv-studio. Dat flinterdunne masker dat steeds weer werd aangebracht camoufleerde dagelijks uw vermoeidheid, uw onzekerheid en uw grenzeloze ijdelheid.

Ik heb u allen zien langskomen in de achter ons liggende weken. Waar, bij wie, met wie - het maakte u allen niets uit. Ontbijt- of sportprogamma, het interesseerde u niets. U las het nieuws, deed grappig, speelde een solootje of vertelde een anekdote; alles was mogelijk.

U werd vergezeld door op het laatst zelfs niet eens meer nerveuze medewerkers van welk programma dan ook; ook voor hen was het iedere dag, iedere avond raak: wéér zo'n politiek keeshondje. Uw adviseurs raakten de tel kwijt, gaven verkeerde kledingadviezen voor verkeerde optredens bij verkeerde gastvrouwen in verkeerde programma's - en uzelf?

U rende maar door, greep ieder onderwerp dat ter tafel kwam aan, u lachte minzaam, sprak rustig of u speelde geïrriteerdheid en u draafde door: waar moet ik vanmiddag zijn? Wie interviewt me daar en doet dat er eigenlijk toe? ,,Hoeveel luisteraars of kijkers heeft die show'', vroeg u, terwijl u in de lift van welke studio dan ook gezet werd. U knikte zelfs al tegen de schoonmakers; u had ze deze week al driemaal gezien, u begon ze te herkennen.

Zelden zal in Nederland zo via de audiovisuele media politiek gemasseerd zijn. Programmamakers in Aalsmeer en Hilversum hadden de tijd van hun leven: lekker goedkope weken, alles gebeurde in de studio en de gasten hoefden niet te worden betaald.

Alles was te veel en iedereen doorzag het, maar de schema's waren klaar, de programma's scherp geselecteerd, de vragen voorgekauwd.

Ineens, zo maar op een dinsdagavond, kreeg Nederland door dat dit alles grote onzin was. Men keek en luisterde niet meer als weer een kandidaat verscheen, in weer een verkeerd kostuum of met te korte sokken of een te bruin broekpak. Het was allemaal te veel, Nederland zapte massaal weg om bij Discovery Channel uit te komen. Daar werd een programma over mensapen getoond. Wat een fantastische documentaire was dat! Kijkcijfers gaven aan dat vrijwel geheel Nederland naar dat programma zat te kijken.

Hier zong niemand La Bamba of de Internationale. Hier droeg niemand de meest verkeerde schoentjes onder een zogenaamd sportief regenjackje. Hier zag men de mensaap in zijn naakte bestaan en zonder schminkstoel. En de leider van de troep was een oudere, wijze aap die levenswijsheid aan intuïtie paarde, die andere apen de vrijheid gaf zich te ontwikkelen en die zelf boven alle partijen bleef staan. Soms was hij van heel dichtbij gefilmd. Dan zag je de aap even in de lens kijken. En het fijne was dat geen aap iets zei.

Mart Smeets is presentator/verslaggever van Studio Sport.