Door onze redacteur ROBERT MISSET
EINDHOVEN, 28 APRIL. De ontlading was wellicht te intens geweest nadat
het Nederlandse mannenteam op de Europese kampioenschappen tafeltennis
vooral een mentale barrière had overwonnen. Met tranen in zijn
ogen had kopman Danny Heister de halve finales van het landentoernooi
betreden in de wetenschap dat die prestatie al met een bronzen medaille
zou worden beloond. Coach Paul Haldan hoopte stiekem op meer. Maar
gisteren bleek in het duel met Frankrijk dat juist bij Heister de accu
nagenoeg leeg was.
Een dag dansten de Nederlandse tafeltennissers op een wolk. ,,Maar we zijn weer terug op aarde'', verzuchtte Haldan na de kansloze 4-1 nederlaag tegen het oppermachtige Frankrijk. Vandaag mag het mannenteam nog een prestigeduel afwerken met Zweden, dat door Polen op sensationele wijze naar de troostfinale werd verwezen. Met 22-20 in de derde game van de beslissende zevende partij bezorgde de onbekende Michel Dziubanski Top 12-finalist Peter Karlsson zijn tweede nederlaag, nadat zelfs wereldkampioen Jan-Ove Waldner een punt had ingeleverd.
Heister en Trinko Keen leken gisteren echter weinig trek te hebben in een nieuwe bergbeklimming, want de landenwedstrijden vormen traditioneel een zware belasting voor de nummers één en twee van Nederland. Vooral Heister maakte gisteren een vermoeide indruk. Hij klaagde over zere knieën en een gekwetste schouder, al stelde zijn partner Keen plagerig dat alleen de verliezer pijn voelt.
De opslagen van de kleine Damien Eloi vormen al jaren een schier onoplosbare puzzel voor Heister, hoewel de 26-jarige Amsterdammer zijn Franse tegenstander onlangs nog in een Europa Cup-wedstrijd had verslagen. In zijn openingspartij tijdens de halve finale van het landentoernooi wist Heister zijn gretige opponent slechts een derde game af te dwingen. Maar Eloi kwam in feite geen moment in gevaar en de Franse aanvoerder Jean-Philippe Gatien had zelfs meer moeite met de pas 19-jarige Jorg de Cock dan met de fysiek versleten Heister.
De wereldkampioen van 1993 moest in de tweede game bij een 1-0 en 9-6 achterstand een stevige demarrage plaatsen om zich de brutaal spelende De Cock van het lijf te houden. Zou Nederland op termijn dan toch een capabele derde man naar voren kunnen schuiven? ,,Wij hebben in geen enkele wedstrijd met de opstelling kunnen spelen'', constateerde Heister. ,,Elke tegenstander kon de juiste speler tegenover ons zetten. Frankrijk is bovendien de vice-wereldkampioen. Ook als dat land Christophe Legout niet kan inzetten vanwege een blessure beschikken de Fransen over vijf spelers van gelijkwaardig niveau.''
Het ontbreken van een sterke secondant voor het (te) zwaar beproefde duo Heister/Keen vormt al langer de achilleshiel van de ploeg. Oud-international Haldan, die nog steeds uitkomt in de tweede Bundesliga, zou tegen sommige landenploegen niet hebben misstaan op plaats drie in Oranje. De bijdrage van de Chinese Nederlander Chen Sung was namelijk nihil. Het frisse optreden van De Cock bood meer perspectief, al had de 19-jarige Brabander het afgelopen seizoen niets laten zien in de eerste divisie van Europa. ,,Jorg mist uiteraard nog ervaring'', stelde coach Haldan. ,,Ik hoop me volgend seizoen te verbeteren in de Bundesliga'', luidde de repliek van de kopman van landskampioen Feyenoord.
Alleen Trinko Keen zette de Fransen gisteren in het sportcentrum van Eindhoven de duimschroeven aan, al kon ook de 27-jarige Randwijker zijn teamgenoot Heister niet inspireren in het dubbelspel. Nadat Keen een zwaarbevochten zege had behaald op de tweede Fransman Patrick Chila liepen de Nederlanders in de cruciale partij tegen Gatien en Eloi voortdurend achter de feiten aan. Grote achterstanden in beide games konden niet meer worden gerepareerd: 21-17 en 21-17. ,,Ook ik kon me geestelijk onvoldoende opladen voor het dubbel'', verontschuldigde Keen zich.
Van het in feite overbodige duel met de eveneens teleurgestelde Zweden moest ook maar niets worden verwacht, kondigde Keen in één adem aan. ,,Hollanders zijn geen meesters in het spelen van wedstrijden zonder belang'', wist hij uit ervaring. Liever balanceerde hij op de rand in duels waarin ook Heister elke vezel in zijn lichaam pijnigde, omdat het ,,om de dood of de gladiolen ging''. En juist met het pistool op de borst hadden de Nederlandse tafeltennissers zich van hun beste kant laten zien, concludeerde Keen. ,,Wij gingen net iets dieper dan onze tegenstanders, we waren iets gretiger. Daarom mogen we tevreden zijn met onze bronzen medaille. Meer zat er op dit EK niet in.''
Het Nederlandse vrouwenteam eindigde na de simpele 4-0 zege op Frankrijk op de zevende plaats. Duitsland prolongeerde de Europese titel na een zenuwslopend gevecht met Hongarije dat een 3-1 voorsprong verspeelde. In de beslissende partij op 3-3 ontsnapte de Chinese verdedigster Jie Schöpp met 22-20 in de tweede game tegen Krisztina Toth en loodste ze haar nieuwe vaderland naar de vierde Europese titel.
28 APRIL 1998