O P I N I E
|
|
|
NIEUWSSELECTIE Rapport commissie-Dutroux
|
H O O F D A R T I K E L :
Nachtmerrie Dutroux
Maar nu is het land van de twee volkeren toch zo diep gekrenkt dat een omslagpunt is bereikt. Als beide politieke culturen er nu niet in slagen tot een zuivering van het binnenlandse bestuur te geraken, dan kan België worden afgeschreven, vermoedelijk als eerste door de eigen bevolking. De kindermoordenaar Dutroux is een levend bewijs van de diepgewortelde incompetentie van het Belgische openbare bestuur. Zijn surrealistische ontsnapping is een indicatie dat het proces van hervorming en verantwoording, dat na de Witte Marsen is ingezet, volstrekt onvoldoende resultaat heeft gehad. Toenmalig minister Wathelet, thans Europees rechter, liet Dutroux van een gevangenisstraf van 13 jaar wegens kinderverkrachting maar een paar jaar uitzitten. Daarna hervatte de man zijn praktijk van kinderontvoering en verkrachting en voegde er uithongering en moord aan toe. De rijkswacht kwam tot in zijn kelder huiszoeking doen, maar hoorde de noodkreten van Julie en Melissa niet. Het was de opvallendste van een reeks ijzingwekkende blunders, die na Dutroux' arrestatie in een parlementair onderzoek aan het licht kwamen. Daar is nu het vertrek van een ongeboeide Dutroux uit een rechtbank bij gekomen waarbij hij zijn bewakers een, ongeladen, wapen afhandig wist te maken. Dutroux, de nachtmerrie van iedere ouder, werd het brandpunt van een volksbeweging die in Brussel haar woede en bitterheid kwam uitspugen op de trappen van het Justitie-paleis en het parlement. HET PROMPTE ontslag van de twee verantwoordelijke ministers is een correcte reactie op de ontsteltenis die het land onmiddellijk beving, maar het zal niet genoeg zijn. Vande Lanotte op Binnenlandse Zaken en De Clerck op Justitie hebben veel in beweging gezet maar konden niet voluit gaan. Eerste minister Dehaene heeft de affaire Dutroux ten onrechte gezien als een 'dossier' tussen vele, dat kon worden overgelaten aan de vakministers en klassiek Belgisch kon worden gearrangeerd in het Waals-Vlaamse krachtenveld. Dit resulteerde in enkele symbolische overplaatsingen, een tandeloze politiereorganisatie en een reeks procedurehervormingen waarvan het resultaat eerst over jaren kan worden beoordeeld. Waar het volk vroeg om een directe sanering, hielden regering en parlement de handen schoon en lieten de meeste structuren intact. DE GROOTSTE ramp in het Belgische openbare leven kon de aandacht van de eerste minister niet afleiden van wat hij ziet als de eerste prioriteit van België: zijn verdeelde land ongeschonden onderbrengen in het Europese huis van euro en Unie. Thans is zijn regering in diskrediet, het aanzien van zijn land verder beschadigd, het vertrouwen van de bevolking in de Belgische staat uitgewist. Van premier Dehaene mag de komende dagen iets worden verwacht.
|
NRC Webpagina's
24 APRIL 1998
|
Bovenkant pagina |