NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S c h a k e l s

Door onze redacteur ROBERT MISSET
ROTTERDAM, 9 MAART. Dinsdagavond balanceerde Jan Siemerink in zijn duel met Goran Ivanisevic nog op de rand van de afgrond. Maar op matchpoint tegen hervond de 27-jarige Nederlander eindelijk de magie die zo lang in zijn spel had ontbroken.

Als in een roes zweefde Siemerink vervolgens door het tennistoernooi van Rotterdam. Zaterdag toonde hij in de halve finale vooral meer passie dan Richard Krajicek, die de titel al voor zichzelf had gereserveerd. Gisteren slaagde Siemerink in de finale tegen Thomas Johansson in twee sets (7-5 en 6-2) met glans voor het zwaarste examen in Ahoy'.

Zijn coach Tjerk Bogstra had er niet van kunnen slapen. ,,Een nederlaag tegen Johansson zou een anticlimax zijn geweest na zijn overwinning op Krajicek'', besefte hij. In drie sets (6-4, 4-6 en 6-4) had Siemerink in de halve finales de hiërarchie in het Nederlandse tennis op zijn kop gezet en tevens de toon gezet voor een flonkerend slotakkoord. Maar ook de linkshandige baltovenaar realiseerde zich dat hij in de finale tegen de Zweed Johansson veel had te verliezen. ,,De minst aansprekende naam in het rijtje Ivanisevic, Rafter en Krajicek. Maar hij stond wel hoger dan ik op de wereldranglijst.''

Dat zal niet meer het geval zijn op de lijst die vandaag door de Association Tennis Professionals (ATP) wordt gepresenteerd. Daarop stijgt Siemerink na zijn triomftocht in Rotterdam van de 48ste naar de 31ste plaats en dat is wat hem betreft nog maar het begin. Hij begon 1997 immers als de nummer 15 van de wereld en duikelde negen maanden later zelfs tijdelijk uit de top-100. ,,Ik wil terug naar waar ik vandaan kwam'', vertelde Siemerink. Daarom wenste hij zich ook niet over te geven aan euforie.

Vandaag meldt hij zich zonder coach in Kopenhagen om zijn missie te vervolgen, want Siemerink zal niet rusten voor hij de top-10 heeft bereikt. Wanneer alle toernooien onder een dak én op een snelle baan zouden worden gespeeld, had Siemerink daar vermoedelijk allang gestaan. Als geen ander heeft de man met de ragfijne touch ervaren hoe smal de marge is tussen succes en het anoniem ploeteren achter de coulissen. Nog maar twee weken geleden moest Siemerink zich in Antwerpen kwalificeren voor het hoofdtoernooi, omdat hij te laag stond op de ATP-ranking.

,,Ik was gewoon niet goed genoeg'', sprak hij, nuchter. ,,Ik speelde in Antwerpen tegen de Belg Tom van Hout misschien wel de slechtste partij uit mijn loopbaan, maar ik won wel. Een dag later hervond ik mijn topvorm tegen Ivanisevic en een week later haalde ik de halve finales in Londen. Voor dat toernooi had ik een wildcard gekregen, zodat ik me niet opnieuw hoefde te kwalificeren. Het kan raar lopen.'' Zeker in een loopbaan die van ups en downs aan elkaar hangt.

Ruim een half jaar geleden liet zijn coach Tjerk Bogstra nog weten dat hij zijn pupil voorlopig niet meer wenste te zien. Een gebrek aan motivatie ondermijnde de intensiteit waarmee Siemerink zijn vak uitoefende. ,,Zo kon het echt niet langer.'' Zonder een greintje vertrouwen werkte Siemerink de toernooien af en zijn vader moest er aan te pas komen om hem te wijzen op de zegeningen in zijn leven. ,,Als Jan niet met volle overgave op de baan staat, kan hij van iedereen verliezen'', meent Bogstra. ,,Die instelling heeft hij gelukkig weer terug gevonden.''

Siemerink, instemmend: ,,Na Wimbledon had ik geen zin meer. Ik heb enkele weken de tijd genomen om me te bezinnen op mijn toekomst. Het was een belangrijke fase in mijn leven, want ik ontdekte dat ik niets liever doe dan tennissen.'' Op zijn best is de vurige Ajax-supporter een service-volleyspecialist van een uitstervend ras. In een circuit dat gedomineerd wordt door hardhitters die het tennis tot technohouse-muziek degraderen, hoor je nog een panfluit als Siemerink de bal streelt. De stopvolley's van zijn racket kunnen van een adembenemende schoonheid zijn, maar grotesk en hartverscheurend wordt het spel van Siemerink als hij het gevoel mist.

Zo onpeilbaar is zijn gemoedstoestand op de baan dat hem regelmatig een gebrekkige mentaliteit werd verweten als hij partijen in gewonnen positie nog uit handen gaf. Maar zelfs Krajicek keek zaterdag verwonderd naar de andere kant van het net, toen hij werd geconfronteerd met het leeuwenhart van Siemerink. Met veel elan werkte Siemerink op 0-40 in de derde game van de eerste set drie breakpoints weg. ,,Ik weet dat Jan altijd minder goed speelt bij een achterstand'', verzuchtte Krajicek. ,,Maar hij was veel agressiever dan ik. Dat mag ik mezelf verwijten, want ik was ervan overtuigd dat ik het toernooi opnieuw zou winnen.''

Krajicek werd echter onttroond door een speler die op cruciale momenten het beste in zichzelf naar boven haalde. Met een katachtige reflex pareerde Siemerink op matchpoint voor Ivanisevic een snoeiharde service en in de halve finales overrompelde hij Krajicek op 5-4 in de derde set met twee fraaie backhand-passings.

Ook in de finale toonde Siemerink zich koelbloedig toen Johansson hem het mes op de keel zette. Zijn eerste volley mislukte totaal en al in die openingsgame forceerde de 22-jarige baseliner uit Linkoping een breakpoint. Siemerink redde zich met een ace en ook op 4-4 danste hij met flair op een slap koord.

In stijl bedankte de derde Nederlandse toernooiwinnaar na Tom Okker en Richard Krajicek zo ongeveer iedereen in sportpaleis Ahoy', nadat hij eerst toernooidirecteur Wim Buitendijk olijk om zijn cheque van 101.500 dollar had gevraagd. Maar Siemerink mag een lijnrechter wel een bloemetje sturen. Op het vierde breakpoint voor Johansson leek Siemerink een dubbele fout te hebben geslagen. Het punt ging echter naar hem. Johansson maakte aanvankelijk indruk met een pittige service en snoeiharde, zonder mededogen op het lichaam van Siemerink gerichte passeerslagen. Na de tiebreak van de eerste set bood hij geen verzet meer. Al op 5-2 in het tweede bedrijf staarde Siemerink naar de namen van de winnaars in Rotterdam. ,,Daar hang ik nu ook tussen. Ik heb iets gepresteerd dat niemand me meer kan afnemen.''

Geïnspireerd door het succes van Jan Siemerink prolongeerden Paul Haarhuis en Jacco Eltingh hun titel in het dubbelspel. De Nederlanders versloegen in de finale van het 25ste toernooi in Rotterdam de Brit Neil Broad en zijn Zuid-Afrikaanse partner Piet Norval in twee sets: 7-6 en 6-3. Het was de 33ste titel in het dubbelspel voor het succesvolle duo. Het evenement in Ahoy' zal in het jaar 2000 waarschijnlijk verhuizen naar de tweede week in oktober. Door de herstructurering van het tenniscircuit raakt 'Rotterdam' zijn week in maart kwijt. ,,In oktober spelen ook de Amerikaanse toppers in Europa, dat kan voor ons een voordeel zijn'', meent toernooidirecteur Buitendijk.

Zie ook:
Schooljongen verdwaalt tussen de vip-boxen (3 maart 1998)