NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

CAROLIEN ROELANTS
Dertiger zijn in Israel - dat wil zeggen onafhankelijk van geest, niet- religieus, niet-erg-politiek - is behoorlijk frustrerend. Je hebt te maken met het orthodox-joodse establishment dat zijn greep op de maatschappij versterkt, met Palestijns terrorisme en een regering die de onder wijlen premier Rabin gewekte hoop op vrede de nek omdraait zonder dat hij de beloofde veiligheid brengt. Wat moet je? Waarschijnlijk hetzelfde als de twintigers en veertigers met dezelfde kwalificaties: zien dat je er het beste van maakt en hopen dat er nog eens een andere regering komt.

De documentaire Tel Aviv non stop - Dertigers tussen stress en sabbat leeft even mee met een aantal dertigers (maar de makers hadden dus even goed twintigers of veertigers kunnen uitkiezen) voornamelijk uit artistieke sferen, die dit recept volgen. Ze zeggen te leven voor zichzelf, en uitdrukkelijk niet voor de staat. Ze geven af op de orthodoxen die alleen rechten en geen plichten, bijvoorbeeld om in het leger te dienen, hebben. Van hen mogen de religieuzen allemaal ophoepelen.

Maar de werkelijkheid in Israel is dat verkiezing na verkiezing de invloed van het orthodoxe deel van de natie toeneemt (en nog eens extra omdat niet-orthodoxe premiers graag bereid zijn zich te laten chanteren door de ultra-orthodoxe partijen om maar aan de macht te blijven). Gezien de zeer hoge geboortencijfers onder het ultra-orthodoxe bevolkingsdeel en de relatief geringe uitval zal deze ontwikkeling zich zonder enige twijfel nog geruime tijd doorzetten.

Ook de in de documentaire uitgedrukte hoop dat ,,Bibi (Netanyahu) er snel uitvliegt'' zal vermoedelijk niet snel worden bewaarheid. Zelfs de mislukte aanslag door de veiligheidsdienst Mossad op een Hamas-leider in Jordanië, die toch wijd en zijd werd gezien als een grove blunder van premier Netanyahu, heeft diens populariteit nauwelijks aangetast. De mensen die hem vorig jaar hebben gekozen vergeven hem zijn fouten en blijven geloven dat hij de enige leider is die hun veiligheid kan brengen, zo blijkt uit opiniepeilingen. Bomaanslagen of niet.

De Dertigers - die zeker niet op Netanyahu hebben gestemd of op hem zullen stemmen - en alle anderen in hun schuitje zullen het ermee moeten doen. Ze hebben weinig invloed, zo geven ze toe, en eigenlijk doen ze er ook niet zo veel aan om iets te veranderen, behalve klagen. ,,Maar het is nog niet zo erg dat ik weg wil'', zegt een van hen. ,,Het gaat uiteindelijk om de paar mensen om je heen.'' Misschien is het de moeite waard hun over een paar jaar méér orthodoxie en Netanyahu er nog eens naar te vragen. Of beter: dan een paar 'gewone' niet- orthodoxe, niet-Netanyahu Israeliërs te volgen. Die hebben evenzeer met deze problemen te maken, maar missen de uitlaatklep die deze dertigers in hun kunst hebben. En dit blijft uiteindelijk maar een heel beperkt clubje.

Tel Aviv non stop - Dertigers tussen stress en sabbat, Humanistische omroep, Ned.1, 22.25-23.26