NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

DE DERDE ZATERDAG van april vervangt dit jaar de derde dinsdag in september. Wat de hoofdlijnen van de begroting voor 1998 betreft kan het kabinet-Kok na het afgelopen weekeinde met vakantie gaan. De kiezers wacht volgend jaar een bescheiden voordeel, er komt extra geld voor knelpunten en met het overheidstekort zal het tegen Prinsjesdag wel in orde komen. Ook al mag het van premier Kok geen pretpakket worden genoemd - dit is een verkiezingsbegroting.

Formeel ging het bij de kabinetsbesprekingen alleen om de uitgavenkant van de begroting, maar om zeker te stellen dat straks de meevallende belastinginkomsten niet allemaal gebruikt worden om de staatsschuld te verlagen, heeft het kabinet nu al besluiten genomen over lastenverlichting. De ontwerpbegroting voor 1998 bevat daarom niet alleen extra uitgaven voor het AOW-fonds, het basisonderwijs, de infrastructuur en de gezondheidszorg, maar ook maatregelen zodat de koopkracht van iedereen volgend jaar verbetert. Allemaal in de plus, met dank aan de economische groei en aan het gevoerde beleid.

Het resultaat is een voorbeeld van een paars compromis. De belastingen gaan omlaag, de uitkeringen omhoog. Zo weten D66, de VVD en de PvdA zich tevreden gesteld. En er valt veel voor te zeggen om de lusten gelijkelijk te verdelen nu er eindelijk wat meer financiële adem in de overheidsfinanciën komt. De volgehouden ijklijn bij de departementale uitgaven en de dalende staatsschuld leiden tot lagere rentelasten. Dat geeft ruimte voor nieuw beleid en daarvan heeft minister Melkert (Sociale Zaken) gretig gebruik gemaakt. Zijn 'koudetoeslag' gaat weliswaar niet door, maar de PvdA kan zich bij de komende verkiezingen wel presenteren als de partij van het armoedebeleid. Gezegend is het land waar een ernstig inkomensprobleem bij minder dan één procent van de bevolking leidt tot een nationaal armoededebat en vrijwel onmiddellijk wordt omgezet in extra steunmaatregelen.

NEDERLAND hoeft niet extra te bezuiningen om volgend jaar de Economische en Monetaire Unie binnen te komen. De banenmachine draait op volle toeren, voor de economie dreigt oververhitting. Er zijn anderzijds grotere tekorten bij de sociale fondsen dan voorzien, de toptarieven en de marginale belastingdruk blijven van een uitzonderlijke hoogte in Europa en de uitstroom uit de sociale zekerheid komt maar mondjesmaat tot stand. Maar de politieke klasse verheugt zich op vrijgevigheid ten behoeve van de onderkant van de samenleving en laat de verdere structurele aanpassingen liggen voor het volgende kabinet. Er zijn immers eerst verkiezingen.