Vals plat

GUUS VAN HOLLAND
Is Lance Armstrong onschendbaar? Is de gele-truidrager en vroegere kankerpatiënt het schoonheidsideaal van het nieuwe Tour-leven? Moet deze icoon van het Amerikaanse ideaal model staan voor wielrennen zonder doping en omkoping? Mag niemand zeggen of schrijven dat hij twijfelt aan zijn kracht?

Nee, want wie aan Armstrong komt, komt aan een god. Wanneer vooral de Franse pers zich (zoals het hoort) argwanend opstelt, wordt ze afgeblaft door de wielerleiders. Kritiek en scepsis mogen niet van de heren. Het lukt hen aardig. Nu Le Monde in een genuanceerd artikel uiteenzet dat bij een controle van Armstrong na de eerste etappe spoortjes van een corticosteroïde (triamcinolon acetonide) zijn aangetroffen, zwijgen zowat alle media die doorgaans zoveel ophef maken over doping. Hebben de wielerleiders de volgers in de tang, hebben ze alle kritiek op de wielersport in de kiem gesmoord? Neem het geval met Dierckxsens. Een aardige, maar domme renner. Hij wordt als de schlemiel bestempeld, als een integere renner die in de val is gelokt. Arme Ludo. Maar er zijn andere mensen. Zoals de Belgische wielerbestuurder die op de Belgische tv zei dat Dierckxsens een slecht voorbeeld voor de jeugd is. Wie aan zelfmedicatie doet, wie in deze tijd zo onnozel met medicijnen en artsen omgaat, besmet de wielersport. Dierckxsens moet volgens hem straf krijgen. De bestuurder is een van de weinigen. De volgers in de Tour hebben partij gekozen. Zowel Dierckxsens als Armstrong is onschendbaar. Als de nieuwe heiligen.