Tekst: Danielle Pinedo
Foto's: Ari Versluis & Elly Uytenbroek |
|
Goed georganiseerd
Grace Akoenow (28)
Etniciteit: Kameroens
In Nederland sinds: 1998
Beroep: fabrieksarbeider
"Wat me het eerste opviel aan Nederland: de hoge organisatiegraad. Trams, bussen en treinen lopen altijd op schema. Alle huizen zijn voorzien van een nummer. Niets wordt in dit land aan het toeval overgelaten.
Bureaucratisch? Het is maar hoe je het bekijkt. In mijn geboorteland hébben mensen vaak geen huis, auto of werk. Ik ben dankbaar dat ik hier een dak boven mijn hoofd heb, en een eigen inkomen kan verdienen.
Er is één nadeel aan die hoge Nederlandse organisatiegraad: mensen springen minder snel uit de ban. In Kameroen feestten wij vaak tot aan de dageraad. Hier kloppen de buren na elven al tegen het plafond: morgen weer een dag."
Trouw
Allan Sedney (25)
Etniciteit: Surinaams
In Nederland sinds: 1975
Beroep: student bestuurskunde
"Nederlanders hebben er een handje van Suriname te bekritiseren. 'Het is één grote chaos daar', hoor ik vaak. Alsof dit land vrij is van politieke affaires. Van zaakjes met een luchtje.
Aan die bij-ons-is-alles-beter mentaliteit stoor ik me wel eens. Maar verder heb ik weinig aan te merken op dit land; ik ben vol lof over de Nederlandse mores. Nederlanders staan altijd voor elkaar klaar, ze zijn hartelijk, diplomatiek en bovenal trouw.
Ik weet niet of ik ooit zou kunnen aarden in Suriname. Ik zou er waarschijnlijk als een betweterige outsider worden beschouwd. Toch ben ik er trots op Surinamer te zijn. Ik zal mijn roots nooit verloochenen."
Angst
Dimitrov Wasil (45)
Etniciteit: Macedonisch
In Nederland sinds: 1997
Beroep: geen
"Ik woon nu drie jaar in Nederland en heb het er redelijk naar mijn zin. In het asielzoekerscentrum beschik ik over een eigen kamer. Ik kook iedere avond mijn eigen prak. Aan alle primaire levensbehoeften wordt ruimschoots voldaan door de directie.
Ben ik gelukkig? Dat is een geheel andere vraag. Mijn zoon en dochter wonen nog altijd in Macedonië, mijn tweede vrouw leeft niet meer. En: ik leef altijd met de angst dat ik het land word uitgezet. Wie garandeert mij dat ik in mijn geboorteland niet gevangen word gezet? Of erger: standrechtelijk geëxecuteerd?
Ik ben sinds kort verliefd op een Nederlandse vrouw - dat houdt mij op de been."
Kansrijk
Vito Padovani (22)
Etniciteit: Kroatische
In Nederland sinds: 1981
Beroep: beveiligingsbeambte
"Ik ben geboren in Kroatië, maar woon al sinds mijn derde jaar in Nederland. Ik heb hier mijn werk, vrienden en familie - waarom zou ik mij niet thuis voelen in Nederland?
In vergelijking met Kroatië, waar ik elke zomer mijn vakantie doorbreng, is Nederland een stuk moderner. Vrijer. En kansrijker. In Kroatië geldt al eeuwenlang een soort kastensysteem - arm geboren, arm begraven - hier kunnen mensen hun eigen toekomst bepalen. Dat spreekt mij aan.
Waarschijnlijk sterf ik op Nederlandse bodem. Tenzij het burgermansbestaan mij na verloop van tijd zo gaat vervelen, dat ik het hier niet meer uithoud."
Vrijheid
Fatima Köker (21)
Etniciteit: Turkse
In Nederland sinds: 1979
Beroep: studente algemeen sociale wetenschappen
"Op de universiteit kijkt niemand ervan op dat ik een hoofddoek draag. Integendeel: mijn mede-studenten hebben er juist bewondering voor. 'Goed joh', hoor ik vaak. En: 'Ik ben trots op je, Fatima'.
In Turkije kan men zich die combinatie - een studente met hoofddoek - nauwelijks voorstellen. Alleen dát bewijst al voor mij dat ik in Nederland op mijn plaats ben. Ik hecht te veel aan mijn vrijheid.
Dat betekent overigens niet dat ik geen waarde aan de Turkse cultuur hecht. Ik ben erdoor gevormd, het zit in mijn bloed. 'Ik eet van twee walletjes', zeg ik wel eens. Ik verenig het beste van twee werelden."
Tolerantie
Mürüvvet Açikgöz (24)
Etniciteit: Turks
In Nederland sinds: 1978
Beroep: serveerster
"Ik ben geboren in Turkije, maar alleen gevoelsmatig voel ik nog een band met dat land. Als ik Turkse muziek hoor, sta ik op en ga dansen. Als Turkije een voetbalwedstrijd wint, begeef ik mij altijd onder de feestgangers. Afkomst verloochent zich kennelijk niet.
In die 22 jaar dat ik in Nederland woon, heb ik Turkije slechts één keer bezocht voor een korte vakantie. Veel hoogte kreeg ik toen niet van mijn geboorteland. Daarvoor zou ik er eerst een tijd moeten wonen, en juist dáár heb ik zo mijn twijfels over.
Wat me het meest trekt aan Nederland? De tolerantie. Of je nu zwart bent of wit,man of vrouw, prostituee of stewardess - niemand legt je een strobreed in de weg."
Rotterdammer
Woei Tjin (27)
Etniciteit: Chinees
In Nederland sinds: 1973
Beroep: bedrijfsleider coffeeshop
"Ik mag er misschien wat Chinees uitzien, maar ik voel mij alles behalve Chinees. Wat ik mij wel voel? Rotterdammer natuurlijk. Ik ben geboren en getogen in de Maasstad. Zal er mijn hele leven wel blijven wonen. Rotterdam ís het voor mij. Simpel toch?
Nee, ik kijk niet neer op de Chinese cultuur. Het dóet me gewoon niets. Het eten niet, de muziek niet, de feestdagen niet. In tegenstelling tot mijn ouders - die kijken nog altijd via de kabel naar de Chinese televisie. Ze huren Chinese films en mijn moeder kookt het typische toko food.
Ik ben nog nooit in China geweest, maar volgens mijn ouders is het er zwaar onderontwikkeld. Laat mij maar in het relaxte Nederland blijven."
NIEUWS
SUPPLEMENT
DOSSIERS
ARCHIEF
ADVERTENTIES
SERVICE
