Door Sandra Küpfer | ||||||||||||||||
G E Z E L L I G E R D A N K A T Veel beginnende otaku voeren pentekeningen in en bewerken ze met programma's als Photoshop. Anderen, als Brian, maken de beelden helemaal op de computer. ,,Tekenen op een computer is een krankzinnige oefening in concentratie, geduld en vergevingsgezindheid. Alles aan het apparaat is lelijk en hoekig. Je moet letterlijk een vierkant rond maken. De wereld van de pixel is een bizarre plek. De communicatie met de computer, de interface, is echt gek-makend primitief. Je wilt niet weten hoe stroef dat gaat, en wat er allemaal mis kan gaan. En het kan allemaal zo veel beter, als de makers zich daar maar eens op zouden richten. Ze nemen genoegen met zo'n barre relatie met techniek. Steve Jobbs van Apple is een uitzondering en wat mij betreft een heilige. Een computer zou beter gezelschap kunnen zijn dan een kat. Zoals ze nu zijn is heel heel moeilijk om bevriend te blijven met je computer. Ik heb er een paar in elkaar geschopt. Maar in je eentje achter een scherm zitten tekenen is een levensles. Je gaat steeds minder denken. Op het laatst vergeet je de ellende, en krijg je er zelfs plezier in. Mij geeft dat een gevoel van macht over de hele wereld. Het is een persoonlijke overwinning. Net als de tekening zelf. Je neemt wat van de ergste dingen die je kent, uit je omgeving of uit jezelf, en geeft ze een blij gezicht.'' ,,Mijn werk is eenvoudiger dan Japanse manga. Die is gemaakt met onvoorstelbaar veel oog voor detail. Dat kan ik niet. Maar ik krijg wel eens leuke reacties van Japanse jongens op mijn werk.
Communiceert hij met Japanse otaku? ,,Nauwelijks. Het blijft een ontoegankelijke wereld.'' ,,Als je tekent ben je niet zozeer een verhaal aan het maken, maar een soort rijk. Je kunt met je charas spelen, net als in spelletjes. Je geeft jezelf de illusie van gezelschap, een wereld van kleine vriendjes. Het maakt je leven wat liever. Want of ze nou blij zijn of verdrietig, chara's zijn altijd cute as shit. Ik heb foto's gezien van die Japanse jongens in hun kamertjes. Alleen in het donker, een kaarsje aan. Hun computers zijn kleine altaartjes. De interface naar de wereld.'' We zitten in het schijnsel van het scherm. De gordijnen zijn dicht. Buiten schijnt de zon over de Amsterdamse gracht. ,,Stripkunst is niet bedoeld om iemand beter te maken of iemand pijn te doen. Ik weet niet of een tekening van gewelddadige seks de wereld beter of slechter maakt en daar gaat het ook niet om. Met katharsis heeft het volgens mij niet te maken. Katharsis is een westers concept, dat eerst van een zonde uitgaat. The Japs just wanna get off.'' ,,Het resultaat is opgewekte masturbatie en niet de broeiende angst en minachting van het westen. Het gaat niet om goed of kwaad. Het gaat om oprechtheid, om een klinkende ervaring, en om het zo goed te doen als je kunt. We weten allemaal waar jongens aan denken. Iets maken dat echt, echt opwindend is, is het meest oprechte dat ik kan doen.''
|
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
Bovenkant pagina | ||||||||||||||||
NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl) |