Spartaanse cel voor Milosevic
Door onze correspondent YAEL VINCKX
BELGRADO, 3 APRIL. Hij moest
zijn horloge en zijn riem afdoen en zijn veters uit zijn schoenen
halen. Zijn vingerafdrukken werden afgenomen. Een fotograaf zette hem
op de foto voor het politie-archief. Hij kreeg een laken, een kussen,
twee dekens en een maal. Daarna viel de voormalig president van
Joegoslavië in slaap op een brits.
De Servische media verkneukelen zich over de arrestatie van Slobodan
Milosevic. Ze putten zich uit in beschrijvingen van de cel waar hij
verblijft. Die cel heeft vier witte muren, een bed, een tafel, een
toilet, twee stoelen en een douche. Er zijn geen ramen.
De douche is een privilege. De gangbare cellen hebben geen douche. Maar
Milosevic verblijft in een van de vier gerenoveerde cellen in de
centrale gevangenis van de Servische hoofdstad Belgrado. Die vier
cellen dragen, vanwege de relatieve luxe in vergelijking met andere
cellen, de bijnaam Hyatt, naar de bekende hotelketen. Milosevic mag
zelfs zelf het licht aan- en uitdoen.
De oud-president wordt apart gelucht, hebben de Servische autoriteiten
laten weten, uit angst voor gewelddadigheden van andere gevangenen. Hij
heeft geen televisie. Wel heeft zijn vrouw Mirjana Markovic
aangekondigd hem kranten te zullen brengen. Ook wil ze zijn favoriete
rundvleesgerecht voor hem koken. Mirjana verscheen gisteren aan de poort
van de gevangenis, met een grote koffer, een uitpuilende rode
boodschappentas en een witte doos, aldus het dagblad Blic. Ook
daar kunnen de Servische media zich eindeloos over verkneukelen; over
het echtpaar dat ooit alles had dat hun hartje begeerde, maar nu zit
'Slobo' achter tralies en zeult 'Mira' met goedkope plastic tassen over
straat.
De kranten citeren verder vooral ex-gevangenen die reppen over stinkende
toiletten, agressieve bewaarders - er vallen vaak klappen - en massa's
ratten. Een van hen verhaalt over het ontbijt dat uit een ei, een
beetje blikvlees en een kop thee bestaat, over de lunch die uit
waterige macaroni bestaat en over het avondeten dat een herhaling van
het ontbijt is.
Voor Milosevic lijken de tijden van zijn geliefde whisky en van de
uitbundige diners in de eetzalen van zijn witte paleis op de heuvels
buiten Belgrado definitief voorbij.