Kostunica: paradox rechtzetten
Vojislav Kostunica, de nieuwe
president van Joegoslavië, wil vandaag de paradox rechtzetten dat
zijn Montenegrijnse vijanden hem wel, maar zijn Montenegrijnse vrienden
hem niet erkennen.
Door onze redacteur PETER MICHIELSEN
ROTTERDAM, 13 OKT. Het aantreden van Vojislav Kostunica als president
van de Joegoslavische federatie (Servië plus Montenegro) heeft in
de Montenegrijnse hoofdstad Podgorica tot een paradox geleid. De
Montenegrijnse aanhang van Kostunica's afgetreden voorganger Slobodan
Milosevic, verenigd in de Socialistische Volkspartij (SNP), heeft zich
neergelegd bij de uitslag van de presidentsverkiezingen: ze erkent
Kostunica als federaal president en ze heeft (anders dan de aanhangers
van Milosevic in Servië) het nieuwe bewind in Belgrado medewerking
aangeboden - de SNP is zelfs bereid in een coalitie met Kostunica's
Democratische Oppositie van Servië (DOS) te gaan zitten.
De regerende coalitie in Montenegro, die wordt geleid door de
Montenegrijnse president Milo Djukanovic en die de afgelopen jaren nauw
met de DOS heeft samengewerkt, neemt een radicaal ander standpunt in.
Zij erkent al jaren het federale gezag niet, omdat het onder en door
Milosevic werd misbruikt om de rebelse en kritische Montenegrijnen dwars
te zitten en hun uiteindelijk met een constitutionele coup zelfs de
grondwettelijk gegarandeerde gelijkwaardigheid binnen de federatie af te
pakken. Om die reden heeft het pro-Westerse bewind van Djukanovic de
recente presidentsverkiezingen geboycot. En omdat het de verkiezingen
boycot, erkent het nu ook de winnaar niet, ook al heet die winnaar
Vojislav Kostunica, leider van een oppositie die altijd zo welkom was in
Podgorica. Om die paradox recht te zetten wil Kostunica vandaag in
Podgorica gaan praten, liefst met beide kampen. Gisteren zette hij
alvast de toon, door te verklaren dat als de Montenegrijnen hun streven
naar onafhankelijkheid willen doorzetten, hij dat zal accepteren. Als
het "de wil van de Montenegrijnen is" zich los te maken uit de
Joegoslavische federatie, aldus Kostunica, "zal die wil worden
gerespecteerd". Het is een opmerkelijke uitlating, omdat Kostunica, een
overtuigd nationalist, de territoriale integriteit van Joegoslavië
(Servië, inclusief Kosovo, en Montenegro) zeer hoog in het vaandel
heeft staan. Het is ook een uitlating die hem typeert: democratie staat
voor hem op een hoger plan dan die territoriale eenheid.
En het is ten slotte een goed gecalculeerde uitlating. Want het
Montenegrijnse streven naar afscheiding en onafhankelijkheid berust
vóór alles op de afkeer van Slobodan Milosevic en diens
desastreuze beleid van de laatste tien jaar; veel andere redenen voor
onafhankelijkheid zijn er voor de meeste Montenegrijnen niet: zij voelen
zich al honderd jaar redelijk prettig in één staatsverband
met de Serviërs. Nu Milosevic is gevallen, verdwijnt de
belangrijkste motor achter het onafhankelijkheidsstreven en neemt het
aantal voorstanders van losmaking van Montenegro uit de Joegoslavische
federatie drastisch af. Hoe drastisch weet nog niemand, maar het ligt
voor de hand te veronderstellen dat de kleine meerderheid van
Montenegrijnen die losmaking van Servië wil - vijftig, hooguit
zestig procent - inmiddels tot een minderheid is geslonken.
Dat heeft men bij de SNP, de tot nu toe Milosevic-gezinde partij van
Montenegro, goed begrepen: vandaar dat men daar Milosevic direct heeft
laten vallen en Kostunica onmiddellijk heeft erkend. In het kamp van
Djukanovic dringt de realiteit wat langzamer door, al is inmiddels
duidelijk dat de twijfel wel degelijk toeslaat. Voor de Montenegrijnse
president Milo Djukanovic zijn de druiven zuur: een droom is bezig te
vervliegen, hij wordt geen president van een onafhankelijk land maar
blijft hooguit president van een deelstaat in een federatie. De
internationale steun voor de losmaking van Montenegro uit de federatie
met Servië was nooit enthousiast - nu Kostunica federaal president
is, kan Djukanovic die steun voor onafhankelijkheid wel vergeten.
Formeel verschuilt Djukanovic zich bij zijn weigering, Kostunica te
erkennen, achter het argument dat met Servië éérst
opnieuw moet worden gepraat over de status en de rechten van Montenegro
binnen de federatie. Hij zal vandaag ongetwijfeld van de nieuwe
president te horen krijgen dat Montenegro alles aan rechten terugkrijgt
dat Milosevic heeft afgepakt. Daarna komt voor Djukanovic pas
ècht het moment waarop hij moet kiezen: binnen het nieuwe
Joegoslavië van president Kostunica blijven, of eruit stappen. Voor
menig Montenegrijn hoeft dat laatste niet meer zo.