Stapel stembiljetten
op de koffietafel
De kiezers in Joegoslavië
konden gisteren naar de stembus. De officiële uitslag wordt op
voorhand gewantrouwd. 'Deze verkiezingen zijn een farce.'
Door onze redacteur YAËL VINCKX
PODGORICA, 25 SEPT. Het Joegoslavische leger zou de stemlokalen bewaken.
Duizenden stemmen zouden zijn gestolen. De Montenegrijnse agenten zouden
flyers met de oproep tot een boycot van de verkiezingen uitdelen.
De wildste geruchten deden de ronde in de Joegoslavische republiek
Montenegro tijdens de gisteren gehouden verkiezingen. Er werd
gespeculeerd over de inzet van Milosevic-gezinde legereenheden bij de
stemlokalen. Het bericht, dat door het Joegoslavische staatspersbureau
Tanjug enkele uren voor de opening van de stemlokalen de ether in werd
geslingerd, veroorzaakte lichte paniek. "Even waren we ongerust", zou
een lid van de Montenegrijnse speciale politie, verklaard tegenstander
van het regime van de Joegoslavische president Slobodan Milosevic, later
verklaren.
Een dag na de verkiezingen laten alle beschuldigingen over intimidatie,
fraude en andere onregelmatigheden, over en weer, zich nog moeilijk
weerleggen. Stemfraude bijvoorbeeld, is lastig te bewijzen zonder
onafhankelijke waarnemers in de stemlokalen, bij het sluiten en het
vervoer van de stembussen en bij het tellen van de stemmen. Voorlopig
moet men het stellen met observaties. Verslag van een rit gisteren langs
diverse stemlokalen; langs speculaties, halve en hele waarheden.
Stemlokaal 9, Podgorica. "Ik stem niet. Deze verkiezingen zijn een
farce. Ik stem alleen tijdens een referendum voor de onafhankelijkheid
van Montenegro", zegt een voorbijganger op de stoep voor stemlokaal
nummer negen. Onder zijn arm klemt hij een vers brood en een verse
krant. De stembureaus zijn sinds anderhalf uur open en voor de deur van
het café dat als stemlokaal dient, heeft zich een rijtje kiezers
gevormd. "Die domkoppen leveren ons uit aan een gek", zegt de
voorbijganger hoofdschuddend. Die gek, dat is Milosevic.
In de opening van het stemlokaal staat een man. "Daar zitten ze", wijst
hij. Op een bankje tegenover het café zitten drie mannen in
spijkerbroek en overhemd. Maar dat is slechts schijn, weet de man. "Het
zijn agenten." Montenegro is diep verdeeld; circa zestig procent van de
bevolking steunt het streven naar onafhankelijkheid van de
Montenegrijnse president Milo Djukanovic, veertig procent wil bij
Servië blijven. De politie in Montenegro is loyaal aan de
president. "Die agenten fotograferen de mensen voor het stemlokaal",
fluistert de man in de opening. "Iedereen die stemt, wordt straks
ontslagen." De mannen op het bankje steken nog maar eens een sigaretje
op. Nergens is een camera te bekennen.
Stemlokaal 26, Podgorica. "Milosevic is een held. De oppositie vertelt
alleen leugens. En die leugens worden gefinancierd door Amerika",
schreeuwt de gepensioneerde metaalarbeider voor stemlokaal zesentwintig.
Dreigend heft hij zijn wandelstok op. "Rustig nou", maant zijn vrouw.
Het stembureau is gevestigd in een stenen garage. De wachtenden kunnen
door het raam de kiezers letterlijk op de vingers kijken. De
kiescommissie telt een afgevaardigde van Djukanovic' partij. De
oppositie heeft diens partij gevraagd namens hen een oogje in het zeil
te houden. "Ik heb nog geen fraude geconstateerd", mompelt de man onder
boze blikken van zijn pro-Servische collega's.
De eigenaar van de stenen garage, Scepan Adzic, schenkt koffie. Hij is
lid van de Socialistische Volks Partij (SNP) van Montengro, een
zusterpartij van Milosevic' partij in Servië. De verkiezingen, zo
zegt hij, verlopen volgens de regels. Wat doet deze stapel stembiljetten
dan op zijn koffietafel? Die worden straks door leden van de
kiescommissie naar kiezers gebracht die niet naar het stembureau kunnen
komen. Vanwege een gebroken been bijvoorbeeld, antwoordt hij. "De mensen
hoeven alleen maar een cirkeltje en een handtekening te zetten." Zo'n
systeem is gevoelig voor manipulatie.
Later op de middag zal de oppositie van Servië zich beklagen over
het "grote aantal stembiljetten" voor zieke mensen in Montenegro. Meer
dan achttienduizend mensen zouden niet in staat zijn zelf naar het
stembureau te komen. "Er heerst een ware epidemie in Montenegro", zegt
de oppositie vol ironie. Bovendien zouden hun leden van de kiescommissie
niet mee op bezoek mogen. Fraude, zo oordeelt ze dan ook.
Stemlokaal 2, Kolasin. "De verkiezingen verlopen kalm", zegt een
politie-commandant halverwege de middag in de stad Kolasin. Kolasins
gemeenteraad wordt gedomineerd door de pro-servische SNP. Die heeft de
boycot van de president naast zich neergelegd. De bevolking van Kolasin
is diep verdeeld over de onafhankelijkheid. De kwestie heeft zelfs de
brandweer gespleten. Van oudsher kent Montenegro een gemeentelijke en
een vrijwillige brandweer. De vrijwillige brandweer in Kolasin telt
slechts een man: een voorstander van afscheiding van Servië. Zijn
pro-Servische maten zijn overgestapt naar de gemeentelijke brandweer,
een SNP-bolwerk. Maar bij grote branden belt men de vrijwilliger. Want
hij heeft het beste materieel.
Stemlokaal 1, Kolasin. Onder-burgemeester Mile Sukovic houdt zelf
toezicht op de gang van zaken in stemlokaal één. En hij
weet het zeker: Milosevic gaat winnen. "Milosevic heeft het leger
helemaal niet nodig. Kijk om je heen; nergens zie je een militair. Hij
gaat de overwinning tegemoet. Zestig procent van de stemgerechtigden is
al geweest. En ze stemmen allemaal voor Milosevic."
Zestig procent, proesten de agenten van de militaire politie. Hun basis
ligt op een steenworp afstand van het stemlokaal. Het stembureau is
volgens hen om zeven uur open gegaan. Sindsdien zouden slechts enkele
tientallen mensen naar binnen zijn gegaan."Hooguit vijftien procent
heeft gestemd." En de agenten kunnen het weten, zeggen ze. Zij staan
immers al de hele dag op wacht.
De officiële uitslag, die binnen twee dagen wordt verwacht, moet
ook in Kolasin uitsluitsel geven. Maar zelfs de officiële uitslag
wordt bij voorbaat al door ieder een in twijfel getrokken.