|
Hein Baderstraat 2
De familie Van Kesteren Door onze redacteur CEES BANNING Apetrots schoppen de broers Alex en Martijn tegen een dunne laag rood papier die een groot gedeelte van de Hein Baderstraat bedekt. De oren suizen nog na van de 100.000-klapper. In de dunne rook slaan de broers slaan elkaar joviaal op de schouders. Alex: ,,Gaaf man.'' Martijn: ,,Niet te geloven.'' Het nieuwe millennium is ongeveer vijftien minuten oud. Via een vriend hebben de broers ook Belgisch vuurwerk op de kop getikt. Aluminium vuurpijlen die in Zwitserland worden gebruikt om lawines te veroorzaken. Het geknal is ernaar. Alex en Martijn zijn op de tiende respectievelijk vierde plaats geëindigd van de sjoelcompetitie.
Bert is eerste geworden en Fred tweede. Onder luid applaus deelt Fred de tien prijzen uit. Nummer tien mag het eerst kiezen uit de pakjes die op de kast liggen. Even voor middernacht knalde de champagne begonnen al verschillende klokken twaalf uur te slaan. ,,Da's Fredje'', zegt Constance terwijl ze naar een mooi klein klokje wijst. ,,We verzamelen ook klokken'', voegt zij er – bijna verontschuldigend – aan toe. Voordat de kurk van de fles ging ontspon zich in de huiskamer een felle discussie. ,,Ik kan er niet bij'', verzucht Trudy. ,,De mensen zijn niet te bewegen om naar het stemhokje te gaan en vier miljoen stemmen bij Big Brother.'' Ze schudt met haar hoofd. Constance geeft Joan een spoedcursus Nederlandse politiek en eindigt bij de laatste provinciale verkiezingen. Joan hangt aan haar lippen en wanneer ze de dramatische lage opkomst verneemt, constateert ze. ,,Jullie moeten gewoon de stemplicht invoeren.''
Trudy is het hartstochtelijk met haar eens. ,,In andere landen vechten ze voor de democratie en hier haalt de meerderheid de schouders op wanneer ze kunnen stemmen. Het is een schande.'' Ze stemt SP evenals haar zoon Martijn. Zijn broer mocht nog niet stemmen, maar zou ,,zeker VVD'' stemmen. ,,Hun standpunt tegenover buitenlanders spreekt me aan'', zegt hij. ,,We hebben dus wel eens felle discussie.'' Niet verwonderlijk, want Constance was ruim tien jaar actief in de partij. ,,De partij is op mijn lijf geschreven. Ik voel me erbij thuis. Ik ben trots op de SP.'' Even na middernacht gaat de portofoon van Joop af. Hij is lid van de vrijwillige brandweer en springt direct in zijn auto. Tien minuten later is hij terug. ,,Loos alarm'', zegt hij. ,,Een alarm dat in een bejaardenhuis afging.'' Hij pakt zijn plastic zak en begint met het afsteken van zijn vuurwerk. Joan legt alles vast op de splinternieuwe videocamera. De hele avond staat erop. ,,Een uniek document'', zegt Joop. ,,Zo'n millenniumwisseling maak je maar één keer mee.'' 1 januari 1999, 1.15 uur Lees ook:
|
|
Bovenkant pagina | |
NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl) |