Dossier Kinderporno

Nieuws

Bestrijding

Wetgeving

Zandvoortse zaak

Internet

Kunst

Links

Een deel van de kinderporno uit het bezit van de vermoorde Gerry Ulrich is nog steeds te vinden in openbare nieuwsgroepen op Internet. Kan daar effectief tegen worden opgetreden? Veel kinderporno wordt intussen ondergronds verspreid via babbelboxen en e-mail.

Door onze redacteur MARIE-JOSÉ KLAVER

ROTTERDAM, 23 JULI. Iedere Internetgebruiker kan gemakkelijk kopieën maken van kinderporno op Internet en dat materiaal naar zijn eigen computer halen. In pedofiele nieuwsgroepen worden maandelijks vele duizenden kinderpornofoto's verspreid.

Volgens de Nederlandse wetgeving kunnen Internet-aanbieders niet strafrechtelijk worden vervolgd voor het verspreiden van kinderpornografisch materiaal. De nieuwe Wet computercriminaliteit, die nog niet van kracht is, zal daarin verandering brengen. Aanbieders worden verantwoordelijk voor het publiceren van verboden materiaal als ze op de hoogte zijn van het bestaan van deze gegevens en niet alles doen wat in hun bereik ligt om verspreiding tegen te gaan.

Veel Nederlandse Internet-aanbieders proberen nu al om het verspreiden van kinderporno via hun computersystemen te voorkomen. Aanbieder Xs4all blokkeert sinds anderhalf jaar de plaatjes uit een aantal pedofiele nieuwsgroepen. Aanleiding voor dit besluit waren klachten van abonnees over de schokkende beelden van seksueel misbruikte kinderen die zij op Internet aantroffen. Deze provider heeft de lijst met nieuwsgroepen die worden gefilterd, de laatste dagen uitgebreid. Volgens woordvoerder Maurice Wessling van Xs4all heeft dat niets met de Zandvoortse kinderpornozaak te maken. ,,Er zijn wat namen van nieuwsgroepen opgedoken die nog niet in ons lijstje stonden. Bovendien komen er steeds nieuwe groepen bij waarin kinderporno wordt aangetroffen.'' Wessling noemt het filteren van nieuwsgroepen een ,,koorddansprobleem''. ,,Eigenlijk hebben we geen boodschap aan de boodschap, maar we willen wel iets tegen kinderporno op Internet doen. Daarom filteren we groepen met namen waar duidelijk uit blijkt dat ze over kinderen en seks gaan.'' ,,In principe laten we het verwijderen van 'illegale' inhoud op Internet veel liever over aan de overheid'', aldus Frans Gerbosch van de Belgische vestiging van Xs4all. Volgens Gerbosch lost het blokkeren van kinderporno in nieuwsgroepen weinig op.

De kans is aanzienlijk dat mensen kinderpornografie zullen gaan verspreiden via andere kanalen, waardoor het probleem minder grijpbaar en zichtbaar is, aldus Xs4all België. De provider Wirehub Internet blokkeert alle nieuwsgroepen waar kinderporno in voorkomt. Beheerder Ben Grimm verwijdert deze ook na meldingen van klanten. Het weren van kinderporno-nieuwsgroepen draagt volgens hem niet bij tot de bestrijding van het probleem. Volgens hem wordt kinderporno al voor 99 procent ondergronds verspreid. ,,Uitwisseling vindt plaats per post, via niet aangekondigde bulletinboards en via versleutelde e-mail. Dat beetje dat in nieuwsgroepen wordt verspreid, verbleekt daarbij. Maar het is wel het niveau waarop ik kan ingrijpen.'' De branchevereniging van Nederlandse Internet-aanbieders NLIP is van mening dat niet de provider, maar de verspreider verantwoordelijk is voor de publicatie van kinderporno op Internet. ,,De persoon die een onoirbaar bericht plaatst moet verantwoordelijk worden gesteld voor zijn of haar daad. Duidelijk is dat het niet meer doorgeven van een complete nieuwsgroep, waarvan verboden foto's deel uitmaken, geen oplossing is.'' Volgens NLIP-voorzitter Fred Eisner is het zelfs onwenselijk dat providers kinderporno die ze in nieuwsgroepen aantreffen direct verwijderen. ,,Dan wis je ook de sporen van de verspreiders uit. Sommige berichten leiden direct naar een verdachte. Als je alles meteen weghaalt, vernietig je bewijsmateriaal voor de politie.'' Ook Eisner wijst erop dat kinderpornoverspreiders ondergronds zullen gaan als alle providers pedofiele nieuwsgroepen afsluiten of de plaatjes wegfilteren. ,,Dan zijn er geen aanwijsbare sporen meer en blijft het probleem kinderporno op Internet bestaan.''

Als gevolg van het actieve beleid om kinderporno van veel Internet-aanbieders te weren, verschijnen er steeds meer commerciële diensten op Internet, zoals Supernews en Anonymizer, die op anonieme basis toegang bieden tot alle nieuwsgroepen. In de pedofiele nieuwsgroepen is te zien dat steeds meer Internet-gebruikers van deze diensten gebruik maken. Om dergelijke ontwikkelingen tegen te gaan, pleit Gerben Wierda, stafmedewerker van de Adviesraad voor het Wetenschaps- en Technologiebeleid, voor een ,,traceerbare relatie'' tussen de Internet-gebruiker en de Internet-aanbieder waar hij klant is. Zolang dat niet het geval is en abonnees anoniem kunnen internetten, zijn providers aansprakelijk voor de verspreiding als zij niet kunnen aanwijzen welke gebruiker het materiaal heeft verspreid, aldus Wierda. Nieuwsgroepen zijn niet de enige bron van verspreiding van kinderporno op Internet. Ook in zogeheten babbelboxen en via webpagina's wordt kinderporno verspreid. Uit de computerbestanden van Gerry Ulrich bleek dat hij ook actief was in babbelboxen en dat hij een aantal verborgen, alleen voor betalende leden toegankelijke, webpagina's met kinderpornofoto's beheerde. Het Meldpunt Kinderporno en de Amerikaanse Cybertipline van de FBI constateren dat kinderporno in toenemende mate via babbelboxen wordt verspreid. Wat er in babbelboxen gebeurt, is voor de providers en de politie onmogelijk na te gaan en te bestrijden, omdat de gesprekken en het uitwisselen van kinderpornoplaatjes geen sporen nalaten. In Amerika wordt dit probleem aangepakt door in babbelboxen te infiltreren. FBI-agenten doen zich voor als pedofielen op zoek naar plaatjes en zoeken zo contact met verspreiders van kinderporno. Deze aanpak, die in Nederland volgens de wet niet mag, leidt tot veel arrestaties en veroordelingen van verspreiders van kinderporno. Internet-verkeer laat zich net zo moeilijk controleren en reguleren als postaal en telefoonverkeer. Net zoals de PTT niet weet wat er in brieven staat en wat mensen over de telefoon bespreken, hebben providers geen idee welke informatie abonnees via elektronische brieven en babbelboxen uitwisselen.