Dossier Kinderporno

Nieuws

Bestrijding

Wetgeving

Zandvoortse zaak

Internet

Kunst

Links

Gruwelijk materiaal, zeggen deskundigen over het pornomateriaal dat door een Belgische werkgroep werd ontdekt. Verkrachtingen van baby's en jongetjes. Een gedetailleerde beschrijving van gewelddadige beelden.

Door onze redacteur PETRA DE KONING

ROTTERDAM, 21 JULI. Meer dan negenduizend foto's, korte films, pornografische verhalen, en bestellijsten: every 14 days actual pics of boys posing-nude. Vorige week gaf de Belgische werkgroep Morkhoven het materiaal van een pornohandelaar, op floppy's en cd-rom, aan het televisieprogramma Nova.

Nova bracht het nieuws van de ontdekking. Met twee foto's erbij: een baby in een half opengeslagen luier, en een kind van ongeveer een jaar, met kleren aan, in een woonkamer. Meer niet. Twee deskundigen, een klinisch psycholoog en een seksuoloog, zagen in de studio een selectie uit het materiaal en discussieerden erover op televisie: moesten deze foto's en films openbaar worden gemaakt?

Ja, zei W. Wolters, hoogleraar kinder- en jeugdpsychologie in Utrecht. Mensen moeten zien hoe afschuwelijk dit is. Nu denken ze vaak: kinderporno, dat is een video van blote jongetjes op het strand in Thailand, en een volwassen man erbij die ze aanraakt. ,,Als je dit niet laat zien, houd je de ontkenning en verdringing in stand.''

Misschien moet het, vond de Leidse bijzonder hoogleraar seksuologie J. Frenken. ,,Heel veel Nederlanders kunnen de zaak dan niet langer bagatelliseren.'' Maar Frenken denkt ook, zegt hij nu, dat de boodschap nauwelijks zal overkomen: het publiek ziet de foto's, schrikt en sluit zich onmiddellijk af.

Het televisieprogramma Nova was het met Frenken eens. Redacteur Erik van Zwam zegt: ,,Als je dit laat zien, kun je daarna de uitzending op zwart zetten. Niemand neemt nog informatie op.''

Maar aan wie wil, toont Nova het materiaal, op video, in een hokje op de redactie. De band is opgenomen bij de leden van de werkgroep Morkhoven. In beeld is een computer, op de achtergrond klinken stemmen van de Nova-redacteur en de Belgische werkgroep-woordvoerder Marcel Vervloesem.

Op het computerscherm wordt de bestandsnaam Nephew aangeklikt. Op de eerste foto: een kleine jongen, in spijkerbroek en t-shirt, in een huiskamer. De tweede en derde foto's laten zien dat hij nog nauwelijks kan lopen, hij doet een stap, lacht, houdt zijn armen omhoog om zijn evenwicht te bewaren. Dan: het kind ligt op bed, hij draagt alleen nog zijn spijkerbroek. Zijn gezicht is niet meer te zien. De volgende foto's: spijkerbroek op zijn knieën. Dan heeft hij alleen nog zijn luier aan. De luier wordt half opengeslagen, een behaarde hand van een volwassen man gaat in de luier, dan de beelden van eerst een vinger, daarna een stijve penis in de anus van het kind. Het kind met opgetrokken knieën, en opnieuw verdwijnt de penis tussen zijn billen.

Volgende serie: het kind ligt op de vloerbedekking van de woonkamer waar hij eerder een stapje zette. Zijn rechtervoetje ligt onder zijn linkerbovenbeen, opnieuw wordt hij verkracht. Dan ligt hij op zijn zij, zijn benen liggen schuin over elkaar, het lichaam ziet er levenloos uit.

Er zijn ook fotoseries van jongens van zo'n tien, twaalf jaar. Die bestanden heten Mark, Manuel, Dutch of Ger's boys. (De pornohandelaar bij wie de werkgroep het materiaal vond heet Gerry Ulrich.) Ze trekken hun gezicht in een grimas, ze proberen te lachen. Ze poseren, bloot. Staand of liggend, soms boven op elkaar. De jongens zijn zonder uitzondering mager, hun buiken licht opgezet. Er zijn foto's van de jongens in een bos, ze trekken en zuigen aan elkaars piemel, of van jongens die aan een stoel zijn vastgebonden. De foto's zijn in kleur of zwart-wit. Soms is duidelijk te zien, aan kapsels van de jongens en een enkel kledingstuk, dat foto's zijn genomen in de jaren zeventig.

Er zijn ook foto's van een jongen die opvallend veel lijkt op de Duitse Manuel Schadwald. Hij verdween vijf jaar geleden, hij was toen twaalf jaar.

Een video-fragment, onder bestandsnaam Oh Daddy. Een jongetje met lang donker haar ligt op zijn buik op de rand van een bed. Een man gaat op hem liggen en verkracht hem, steeds opnieuw. Tussen de scènes door, om de paar seconden, verschijnen witte letters op een zwarte achtergrond: slamming a 6 year old. Het lichaam van de jongen schudt op en neer, als een pop. ,,Volgens mij zwaar verdoofd'', zegt Vervloesem op de achtergrond.

Klinisch pyscholoog Wolters, die veel kinderen behandelt, volgt al zo'n vijfentwintig jaar wat er aan kinderporno wordt gemaakt. Dit materiaal is het gruwelijkst dat hij ooit zag. ,,In de kinderporno die ik ken, zit vaak nog iets van spel, iets van verleiding. Iets van tederheid soms. Het is misbruik, maar er wordt ook wel eens in gestreeld, een grapje gemaakt. Het gewelddadige in déze beelden is onvoorstelbaar, de smerigheid zonder enig gevoel, zeer hard.''

Volgens seksuoloog Frenken zijn de afbeeldingen vooral zo schokkend omdat er zulke jonge kinderen op staan, baby's en kleuters. ,,Ik had zoiets wel eens gezien, maar het komt niet vaak voor in het porno-circuit.'' Het pornografisch materiaal dat bijvoorbeeld via internet wordt verspreid, bestaat vaak uit oud materiaal, zegt Frenken: ,,Er worden happen uitgehaald, er wordt geknipt en geplakt en dan wordt het opnieuw gepresenteerd.''

Frenken zou het goed vinden, zegt hij, als hulpverleners, politie en justitie de beelden zagen, om te leren wat er is aan materiaal dat onder pedofielen rondgaat. Van plaatjes die uit de Wehkampgids zijn geknipt, kinderen in ondergoed, of video's van kinderen op een naaktcamping, tot deze foto's en films.

Wolters blijft pleiten voor publicatie van het materiaal. Hij heeft al van veel mensen gehoord, zegt hij, dat ze willen weten wat dit precies voorstelt: ,,Ze moeten kunnen zien dat er meer op staat dan een bloot jongetje dat aan zijn piemel wordt getrokken.'' Hij kan zich niet voorstellen dat publicatie mensen op ideeën brengt. ,,Misschien is er een enkele gek die een videocamera pakt.''

Op Internet bestaan ongeveer 50.000 openbaar toegankelijke nieuwsgroepen. Nieuwsgroepen zijn elektronische discussiefora, waar over de meest uiteenlopende onderwerpen wordt gediscussieerd. Er bestaan nieuwsgroepen over onder meer sport, literatuur, geneeskunde, seksualiteit en pedofilie. Elke abonnee van een zogenoemde Internetaanbieder, een bedrijf dat toegang biedt tot het net, kan een groot deel van deze nieuwsgroepen bezoeken. De meeste Nederlandse aanbieders geven ook de pedofilie-nieuwsgroepen door. In deze groepen, die namen hebben als alt.sex.children en alt.sex.pedophilia.boys, worden behalve berichten ook foto's en films verspreid. Dit beeldmateriaal kan door iedere Internetgebruiker gratis worden opgehaald. De Internet- zoekdienst Dejanews archiveert dagelijks vrijwel alle berichten die in nieuwsgroepen worden geplaatst. Het raadplegen van Dejanews is gratis (www.dejanews.com). Uit het materiaal van G. Ulrich dat NOVA van de Werkgroep Morkhoven heeft gekregen, blijkt dat deze zowel via Internet als via Ulrichs bulletin board systeem Apollo werden verspreid. Een bulletin board is een computernetwerk dat op zichzelf staat en niet met Internet is verbonden. Ook in babbelboxen of chatrooms wordt veel kinderporno verspreid. Via de openbare en gratis babbelsystemen IRC (Internet Relay Chat) en ICQ (I seek you) wisselen dagelijks honderden mensen kinderpornoplaatjes uit. Ulrich was actief op het ICQ-netwerk. Zijn naam- en adresgegevens staan nog steeds op de website van het ICQ-netwerk. (wwp.mirabilis.com/6317015).