| ||||
voor | ||||
Voor wie het in zijn verrekijker
kreeg, was het vaak al te laat. Het Bretonse eiland Ouessant is nog
steeds de schrik van de internationale scheepvaart. De bodem ligt er
bezaaid met wrakken. De unieke samenleving van het eiland heeft ook
schipbreuk geleden. De mannen monsteren niet meer aan op de grote vaart,
de vrouwen maken de dienst niet meer uit op het meest afgelegen eiland
van Frankrijk. Samen lokken zij nu noodgedwongen toeristen, om te komen
zien wat er niet meer is.
| ||||
door HANS STEKETEE | lees verder |