The Flat Space wordt gepresenteerd als iets nieuws, als een
radicale breuk met het verleden, tot de titel aan toe. Het gebruik van de
Engelse taal moet verhullen dat "de platte ruimte" precies datgene is
waar
grafische vormgevers zich altijd al mee bezig hebben gehouden. De
presentatie van gesuggereerde diepte op papier dan wel de beklemtoning
van
de twee dimensies zonder enige illusie van een derde, is nu juist het
grote formele thema in de kunstgeschiedenis. En van alles wat daarop
parasiteert, zoals deze grafische vormgeving.
