Dossier Suriname

Nieuws

Verkiezingen 2000

Achtergrond

Dossier Rechtszaak Bouterse

Links

Door een onzer redacteuren
ROTTERDAM, 5 DEC. In Suriname is met ontzetting gereageerd op de plotselinge dood van oud-premier Henck Arron. Arron, die op bezoek was in Nederland, overleed gisteren in zijn slaap aan een hartstilstand.

President Venetiaan noemde Arron (64) "de vader van het onafhankelijke Suriname". Tientallen mensen trokken naar het huis van Arron om hun deelneming te betuigen. De voormalig leider van de creoolse volkspartij NPS overleed op de verjaardag van zijn vrouw.

Arron was de eerste premier van de soevereine natie Suriname en de drijvende kracht achter de onafhankelijkheid. Met parlementsvoorzitter J. Lachmon was Arron, die binnen en buiten de NPS nog groot gezag genoot, dezer dagen op bezoek in Nederland vanwege de festiviteiten rond 25 jaar onafhankelijkheid van zijn land. Lachmon, leider van de hindoestaanse volkspartij VHP en voorzitter van het parlement, noemde de dood van Arron "onvoorstelbaar". Hij zal zijn bezoek aan Nederland afbreken en terugvliegen naar Paramaribo. Het stoffelijk overschot van Arron wordt waarschijnlijk zondag naar Suriname overgebracht, aldus Lachmon.

Hij had gisteren met Arron nog een ontmoeting met enkele Nederlandse parlementariërs, onder wie Tweede-Kamervoorzitter J. van Nieuwenhoven. Ook zij reageerde geschokt en met ongeloof op de dood van Arron, die op zijn logeeradres in Alphen aan de Rijn in zijn slaap aan een hartstilstand overleed. Donderdag is er in de Mozes en Aronkerk in Amsterdam gelegenheid om afscheid te nemen de oud-premier. Arron was vorige week in Suriname nog gehuldigd met de hoogste onderscheiding, de 'gele ster'. Enkele jaren geleden trok hij zich terug uit de actieve politiek en droeg hij het leiderschap van de NPS over aan de huidige president Ronald Venetiaan.

Arron, die afkomstig was uit het bankwezen, werd in 1973 voor het eerst premier. Het jaar daarop kondigde hij aan dat Suriname in 1975 onafhankelijk moest worden. Hij leidde de onderhandelingen met Nederland en werd de jongste regeringsleider van de republiek. Zijn bewind werd beschuldigd van corruptie en in 1980 moest hij het veld ruimen na een staatsgreep door zestien sergeanten onder leiding van D. Bouterse.

In 1987 stond hij aan de basis van nieuwe, vrije verkiezingen, waarna hij vice-president werd. In 1990 moest hij, door de zogeheten 'telefooncoup', opnieuw onder druk van de militairen het veld ruimen. In 1991 gaf hij het roer over aan Venetiaan. Sindsdien hield hij zich niet openlijk meer bezig met de politiek. Ook tijdens de recente verkiezingscampagne in mei speelde Arron een zeer bescheiden rol. Pas onlangs, rond de festiviteiten bij 25 jaar onafhankelijkheid, manifesteerde hij zich weer enigszins in de publiciteit.