De kunstschaatsers bij de Gay Games werkten gisteren een openbare training af omdat de ISU de wedstrijd had verboden.

Door HERMAN STAAL

AMSTERDAM, 6 AUG. Edward van Campen gaat als een clown over het ijs. Eerst met een vrolijk beschilderd masker. Halverwege de kür komt er een somber gezicht onder tevoorschijn. Zittend op zijn knieën eindigt hij zijn oefening. Het publiek springt op en juicht hem minutenlang toe. Bij Van Campen komen dan de echte tranen. Hij is helemaal niet tevreden over zijn oefening. ,,Chicken shit'', zegt hij. ,,Al was ik tien keer gevallen, dan nog had ik hier een staande ovatie gekregen''.

Het kunstrijden op de schaats bij de Gay Games was gisteren voor de rijders in een bijna volle Jaap Edenhal in Amsterdam een emotionele gebeurtenis. De kunstschaatsers werkten een openbare training af omdat de International Skating Union (ISU) de wedstrijd had verboden. De ISU weigerde de Gay Games te erkennen omdat het evenement in strijd is met het reglement om met paren van gelijke sexe te schaatsen. Burgemeester Patijn, die waarschijnlijk in één week nog nooit zo vaak en zo enthousiast is toegejuicht, sprak na afloop van een geweldige demonstratie. Hij hekelde de ISU. ,,Daar hebben ze geen idee van hoe het leven van moderne mensen er uit ziet.''

De Gay Games won vrijdag nog een kort geding tegen de Koninklijke Nederlandse Schaatsrijdersbond (KNSB), maar dat bleek een overwinning zonder gevolgen. De KNSB had het evenement al erkend, maar de ISU bleef bij haar weigering. De Gay Games kregen gisteren nog een aangetekende brief dat er echt geen wedstrijd gehouden mocht worden. Daarom werd bij elke deelnemer door de speaker geroepen dat het ,,public practice'' was, om de ISU geen kans te geven toch moeilijk te gaan doen. Er waren ook geen juryleden. Op één van de tribunes hielden echter honderd bezoekers na elke oefening, ook al was de rijder drie keer gevallen, roze A4-tjes omhoog met daarop '6,0', de hoogste waardering die een kunstschaatser kan krijgen.

Uit solidariteit met de gedupeerde sporters had de organisatie gehoopt op veel bezoekers. Die waren er, hoewel de zaal met een capaciteit van 1800 plaatsen niet helemaal vol was. Degene die aan kaartje van dertig gulden had gekocht kon zijn geld terugkrijgen. Maar een grote meerderheid gooide het kaartje in een 'donatiebus'.

De sfeer in de Jaap Edenhal was al vroeg in de avond uitstekend. Een Amerikaans mannenpaar - met een van hen in een rood doorschijnend jurkje - ging strompelend en langzaam over het ijs, maar het publiek raakte in grote vervoering. Er ontstond spontaan een wave. De Amerikanen Don Corbiel en Angelo Dagostino, van wie de laatste in het verleden tot de internationale top behoorde, waren het beste paar. Een jaar lang hadden ze getraind voor de Gay Games. Dat de wedstrijd niet doorging vonden ze niet zo erg. ,,We wisten dat in onze klasse geen tegenstanders zouden zijn'', aldus Corbiel. Hij vond wel dat zij hadden aangetoond dat de ISU het paarrijden met gelijke sexe moet toelaten. ,,Bij de ISU leven ze nog niet in de jaren negentig.''

Voor Edward van Campen was het wel een klein drama. In 1982, 1984 en 1985 was hij Nederlands kampioen. Maar hij beëindigde zijn carrière omdat de KNSB hem het gevoel gaf dat hij te oud was geworden. Daarna emigreerde hij naar de Verenigde Staten. Nu wilde hij laten zien dat hij op 38-jarige leeftijd nog steeds niet te oud is. ,,De cirkel was dan rond geweest. Maar voor een openbare training was ik hier niet gekomen.'' Maar of de ISU de schuldige was, betwijfelt hij. De Gay Games hadden volgens hem helemaal gewoon moeten rijden met eigen regels zoals ook in New York in 1990 was gebeurd.