Zeker twaalf gevaarlijke containers
Een gisteren bekend geworden
plattegrond van S.E. Fireworks werpt een nieuw licht op het begin van
de ramp.
Door onze redacteur KAREL KNIP
ROTTERDAM, 17 MEI.Een plattegrond die de gemeente Enschede gisteren
toonde van het bedrijf S.E. Fireworks maakt onverwachts nieuwe
speculaties mogelijk over het begin van de ramp. Niet alleen is op de
plattegrond te zien waar de veertien zeecontainers mochten staan
waarvoor in juli 1999 alsnog toestemming werd verleend. Ook blijkt dat
de reeks van 2x6 vaste (stenen) vuurwerkloodsen op het midden van het
terrein aan één zijde werd afgesloten door een of twee
aparte vertrekken met twee gewone deuren, en mogelijk zelfs een raam.
Op een Internet-discussiesite wordt door een kennelijk goed
geïnformeerde bron, die zich Pyrotech noemt, beweerd dat dit een
werkplaats was.
Daar werd het groot vuurwerk geprepareerd en gemonteerd voor komende
evenementen. Deze handelingen zijn door experts steeds benoemd als zeer
gevaarlijk. De foto's die Reinier van Willigen voor De Telegraaf
van de brand bij S.E. Fireworks maakte suggereren dat de brand in
de vermoedelijke werkplaats begon. Boven de werkplaats is het dak het
zwaarst aangetast. Volgens de Internet-bron waren de drie mannen die
Van Willigen op en bij het terrein fotografeerde de werknemers die in
de werkplaats bezig waren. Eén van hen, vandaag door De
Telegraaf geïdentificeerd als eigenaar Ruud Bakker, ontvlucht het
terrein.
Op de plattegrond die de Bouw- en milieudienst van Enschede gisteren
uitreikte is te zien dat S.E. Fireworks naast het stelsel van 2x6 vaste
stenen loodsen ook nog over zeven zogenoemde Mavo-boxen gebruikte.
Mavo-boxen zijn prefab boxen van gewapend beton die ook wel worden
gebruikt voor kleinschalige opslag van chemisch afval. Ze kunnen kant
en klaar worden afgeleverd.
De aandacht concentreert zich sinds gistermiddag op het enorme aantal
van elf extra 'zeecontainers' bovenop de al aanwezige drie, dat S.E.
Fireworks sinds juli vorig jaar van de gemeente mocht gebruiken. Dat ze
er ook waarschijnlijk alle veertien echt stonden blijkt uit een
satellietfoto van begin april 2000 waarop er ten minste twaalf goed
zijn te onderscheiden.
De foto suggereert dat S.E. Fireworks containers van ten minste 30 voet,
misschien zelfs wel 40 voet gebruikte . De afmetingen van zeecontainers
zijn volgens ISO-normen gestandaardiseerd. Op doorsnede zijn ze 8 bij 8
voet in het vierkant. De lengte varieert van 10 tot 20, 30 en 40 voet.
In het internationaal transport zijn de maten 20 en 40 voet favoriet.
Standaard containers zijn absoluut niet geschikt voor de opslag van
vuurwerk. De hitte-overdracht van de enkelvoudige stalen wanden is veel
te groot, de twee deuren zijn zó goed afsluitbaar dat bij de
minste hitteontwikkeling een grote drukopbouw kan ontstaan. Het
Handboek Milieuvergunningen bepaalt dat zeecontainers bij
vuurwerkopslag niet mogen worden vergrendeld maar slechts mogen zijn
voorzien van 'een lichte ketting met hangslot' (opdat de deuren
openspringen bij hoge druk). De wanden van de containers moeten zo zijn
bekleed dat ze 60 minuten brandwerend zijn. Voor de onderlinge afstand
tussen containers geldt een minimum van 50 cm. Maar de vergunning die
Enschede aan S. E. Fireworks verstrekte gaat verder: die eist dat de
standaard deuren worden vervangen door houten deuren en stelt een
ondergrens van 1 meter voor de onderlinge afstand. Op de satellietfoto
is de afstand minder, hoogstens 60 centimeter.
De hamvraag is of S.E. Fireworks zijn containers inderdaad had
aangepast. Foto's van containerbrokstukken laten zien dat het principe
van drukontlasting zeker niet heeft gewerkt. Eigenaardig is dat de
gemeente toestond dat de uitworp-openingen (de deuren dus) van de vaste
loodsen en de losse zeecontainers in elkaars richting wezen. Een
bedoelde drukontlasting in de een kon daardoor een calamiteit bij
opwekken bij de ander.