NIEUWS  TEGENSPRAAK  SUPPLEMENT  DOSSIERS  ARCHIEF  ADVERTENTIES   SERVICE



Dossier EK 2000  


Nieuws

Veiligheid

Nederlands elftal

Toernooi

Geschiedenis

Tegenspraak

Links

Een rechtervoet als penseel en pistool tegelijk

Door onze redacteur ROBERT MISSET
MARSEILLE, 6 JULI. De spits die rijp leek voor een wissel sloeg de handen voor zijn ogen na het sublieme doelpunt tegen Argentinië, waarmee hij het Nederlands elftal naar de halve finale tegen Brazilië loodste. ,,Een Dennis Bergkamp wissel je nooit'', luidde de strenge repliek van Ronald de Boer voor wie anders mocht hebben gedacht. Zo veel krediet heeft Patrick Kluivert nooit gehad. Maar ook zijn goal verdiende een schoonheidsprijs en juist de getergde Kluivert was in het Stade Velodrome de tenor in het duet met Bergkamp.

Toch stond de 22-jarige Kluivert zaterdag in de schaduw van zijn zeven jaar oudere landgenoot die Wim Jonk met twee verbluffende momenten koude rillingen had bezorgd. ,,Zoals Dennis dat doelpunt maakte, dat was kunst'', prevelde de artistieke Volendammer. ,,Niemand kan de schoonheid van het voetbal beter benadrukken dan Bergkamp.''

Niet voor de eerste keer stond aanvoerder Frank de Boer aan de basis van een doelpunt van Bergkamp met een formidabele pass over zeker vijftig meter. ,,Ik weet Dennis net zo gemakkelijk te vinden als Jonk'', zei hij, glimlachend. ,,Maar het is typisch Bergkamp om het zo af te maken, toen kon je weer zien hoe geniaal hij kan zijn.''

De eerste aanname was meteen een gouden touch en dat terwijl Bergkamp de bal juist enkele keren knullig van zijn voet had laten springen. Na zijn bijdrage aan de eerste goal van Nederland was Bergkamp verontrustend lang onzichtbaar geweest. Maar plotseling keerde de magie terug in het spel van de 29-jarige spits van Arsenal. De Argentijnse verdediger Ayala was als een versteende getuige op een stilleven van Rembrandt, hij kon de idylle onmogelijk verstoren. De rechtervoet van Bergkamp fungeerde als penseel en pistool tegelijk, nooit heeft doelman Roa het schot zien aankomen.

Bergkamp: ,,De jongens vertelden me in de kleedkamer dat mijn goal leek op het doelpunt van het jaar dat ik voor Arsenal tegen Leicester City maakte. Maar deze treffer is de belangrijkste uit mijn carrière. Het eerste contact met de bal was beslissend, dat was perfect. Bij de tweede aanname van de bal had ik een beetje geluk en het schot moest behoorlijk hard zijn en precies. Alles viel bij dat doelpunt op zijn plaats. Ik wist niet eens meer wat ik daarna deed. In die extase vergeet je alles. Mooier kon het niet, het winnende doelpunt, een minuut voor tijd. Daar kun je alleen van dromen.''

Het was tevens een historisch doelpunt, want met zijn 36ste treffer passeerde Bergkamp eindelijk Faas Wilkes als topscorer aller tijden van het Nederlands elftal. De inmiddels 75-jarige oud-international vindt het goed zo, want hij herkent zich in zijn even dartele als dromerige erfgenaam. Natuurlijk wist Bergkamp het meteen. Vol trots fluisterde hij het in het oor van Wim Jonk: ,,Ik heb het record van meneer Wilkes gebroken.'' En zaterdag in de mixed-zone, waar spelers en media elkaar na afloop van de wedstrijd ontmoeten: ,,Ik sta nu eindelijk los.'' En met een ironisch lachje: ,,Maar Wilkes is weer in training om dat record van me af te pakken.''

Ontroerd was Bergkamp door het eerbetoon van de gepasseerde Clarence Seedorf, die met een veelbetekenend gebaar aangaf dat hij bereid was de 'gouden' schoen van zijn teamgenoot te willen poetsen. ,,Een prachtig moment'', vond Bergkamp. Maar hoe anders had het kunnen lopen? ,,Laten we eerlijk zijn'', constateerde Ronald de Boer. ,,Bergkamp was niet de gehele wedstrijd aanwezig. Maar wat maakt het uit als je zulke goals maakt? Dennis moet je altijd laten staan.'' De ironie wilde dat Bergkamp zelf naar een wissel had verlangd. ,,Want ik zat niet lekker in de wedstrijd.''

Na de rode kaart voor Arthur Numan fungeerde Bergkamp tijdelijk als extra middenvelder. ,,Toen had ik weinig energie over'', erkende hij. ,,Als het tot een verlenging was gekomen, had ik me ook zeker laten vervangen. Maar na de rode kaart voor Ortega hoorde ik dat er nog drie minuten waren te spelen. Toen heb ik besloten nog even voluit te gaan. Op twee momenten in de wedstrijd moest ik goed zijn en dat is gelukkig gelukt.'' Bij dat eerste moment was Patrick Kluivert de afmaker die hij zo graag al eerder had willen zijn. Zo had de sensibele aanvaller het voor zich gezien: Bergkamp de artiest en hij de killer in een onafscheidelijk duo. Maar alsof het noodlot het zo wilde, speelden de twee oud-Ajacieden zaterdag pas voor de zesde keer samen in de spits bij Oranje. De rode kaart voor Kluivert nadat hij zich in de ouverture tegen België had laten provoceren door Staelens kostte hem twee wedstrijden op het WK. Mokkend legde hij zich neer bij de beslissing van bondscoach Hiddink hem niet te gebruiken in het duel met Joegoslavië. Intens was dus de ontlading bij Kluivert na zijn ,,bevrijdende doelpunt'' in de 11de minuut tegen Argentinië.

Ook aangever Ronald de Boer had genoten na de fraaie demarrage langs Ayala en spits Batistuta. ,,Ik heb de bal daarna bewust hard gepasst, zodat die Argentijnse verdediger er niet meer bij kon'', vertelde hij. ,,Bergkamp had de bal zelf mee kunnen nemen, maar doorkoppen was ook een prachtige oplossing. Het was een van de mooiste doelpunten die we ooit hebben gemaakt.''

Bergkamp: ,,Ik wist dat Kluivert zou komen. Met die karakteristieke grote stappen van hem stond hij heel snel voor de goal. Die combinatie moet er heel mooi hebben uitgezien.'' Kluivert, nagenietend: ,,Dennis kreeg de bal heel strak aangespeeld, maar hij gaf hem perfect in mijn loop mee. Dat is zijn klasse. Ik vind het heerlijk met hem samen te spelen.''

Zo scherp en gretig had Kluivert zich in geen tijden gevoeld. ,,Ik was fris'', verklaarde hij opgetogen. ,,Het was moeilijk om zo lang op de bank te zitten, maar ik heb de irritatie over die rode kaart van me afgeschud. Ik was te gespannen tegen België. Daarna ben ik lekker gaan trainen om het hoofd schoon te krijgen. Nu was ik los. Ik heb me voorgehouden dat het WK nog niet was afgelopen en ook de groep heeft zich voortdurend positief opgesteld. Iedereen kan nu accepteren dat hij er wel eens naast kan staan.'' En met een guitige twinkeling in de ogen: ,,Maar het lijkt me duidelijk dat Bergkamp en Kluivert tegen Brazilië een goede kans maken op een basisplaats.''

Terug naar De Spelers

NRC Webpagina's
1 december 1999

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC Handelsblad