Rijkaard krijgt Oranje maar niet in zijn
greep
Door onze redacteur ERIK OUDSHOORN
ROTTERDAM, 6 SEPT.
Amusementswaarde een 9-, prestatieniveau nog steeds zwaar onvoldoende.
Het Nederlands elftal bracht zaterdagavond de opdracht van bondscoach
Frank Rijkaard om aan klantenbinding te doen op een bizarre wijze tot
uitvoering. Het kost heel wat bladerwerk in de voetbalannalen om een
interland terug te vinden waarin Oranje vijf treffers incasseerde. Dat
was veertig jaar geleden, toen Nederland met 7-0 werd afgedroogd door
West-Duitsland. Nu bleef de schade tegen de ontketende Belgen in een
hilarisch duel beperkt tot 5-5. Oranje was eindelijk weer productief,
maar dit keer nam de afweer dramatische vormen aan.
Rijkaard bleef daarom opnieuw met een kater achter. Aan het doel om na
acht oefenduels weer eens te winnen werd niet voldaan. Oranje kwam twee
keer met een te slappe instelling uit de kleedkamer. Zodoende keek het
even vaak tegen een achterstand aan. Onthutsend was het eerste half uur
waarin de gedreven Belgen, die al langer naar eerherstel zochten, zelfs
op een 2-0 voorsprong kwamen. Het publiek hief spreekkoren aan ("We
willen voetbal zien") en Rijkaard draaide zich met de rug naar het veld
toe. Zijn hoofd lag op het hakblok, maar kort daarna werd hij gered
door een speler in wie hij veel vertrouwen blijft schenken: Edgar
Davids. Met twee treffers bracht de pitbull van Juventus Oranje weer op
het goede spoor. Aan zijn tweede doelpunt ging een weergaloze actie
vooraf. Davids soleerde als een balletdanser langs vier Belgen, ontweek
een messcherpe sliding van een vijfde tegenstander en passeerde
vervolgens met een draaiend schot de doelman. Het was een hoogtepunt in
de wedstrijd. Maar er stonden veel dieptepunten tegenover. De wijze
waarop Oranje bij 5-4 de overwinning nog liet glippen, noemde Rijkaard
achteraf symptomatisch voor het spel. Op het middenveld ondervonden de
Belgen weinig weerstand bij de opbouw van de aanval en in de
Nederlandse defensie werd slecht gedekt of de bal slordig weggewerkt. Zo
ontstond een doelpuntenfestival dat zijn weerga niet kende. Buiten de
landsgrenzen zal de korfbaluitslag misschien als doorgestoken kaart
worden ervaren. De organisatoren van het EK 2000 die hun landen vast
warm maken voor het mega-evenement, zou men kunnen denken. Maar de vaak
gênante veldslag bood geen ruimte voor akkoordjes en zorgde
eerder voor anti-reclame. Met name de Belgen bezondigden zich aan
ongecontroleerde charges. De Zwitserse arbiter Meier kwam in de
grimmige sfeer handen te kort om kaarten te trekken. In de tweede helft
gaf hij de Belgen in een fase van drie minuten drie gele kaarten en
werd Wilmots, die al geel op zak had, met rood van het veld gezonden na
een forse overtreding tegen Van Nistelrooy. De eindbalans van de
vriendschappelijke Derby der Lage Landen: negen gele kaarten (waarvan
vier voor Nederland) en één rode kaart. De gemene trap
van Bergkamp op Staelens, een represaille na een overtreding op
Kluivert, werd zelfs nog geaccepteerd. De bestuurders die roepen dat
Nederland en België in voorbeeldige harmonie naar het Euro 2000
toewerken, zullen met het schaamrood op de kaken vanaf het ereterras
hebben toegekeken.
Voor bondscoach Rijkaard is het leven er na deze wedstrijd niet
vrolijker op geworden, al blijven de verantwoordelijke bestuurders hem
steunen. Zijn conduitestaat ziet er met één overwinning
in tien interlands verre van rooskleurig uit. Niet voor niets noemde
hij het duel met de zuiderburen cruciaal. In de komende oefeninterlands
tegen Brazilië, Tsjechië en Duitsland zal het nòg
moeilijker worden de negatieve spiraal te doorbreken. Het moet Rijkaard
inmiddels wel duidelijk zijn dat hij vorig jaar als beginnend trainer
zijn nek in een strop heeft gestoken.
Aan oefeninterlands valt met het Nederlands elftal zelden eer te
behalen. De motivatie om te presteren is vaak niet aanwezig. Sturm
und Drang ontbreekt in het Nederlandse karakter als er niets op het
spel staat. Nu bijna alle internationals voor veel geld in buitenlandse
competities spelen zullen ze - wellicht onbewust- nog eerder geneigd
zijn hun benen te sparen in oefenduels. Soms toonde Oranje tegen de
Belgen veerkracht, maar doorgaans was bij de meeste spelers sprake van
een slappe instelling. Niet voor niets werden Stam en Bergkamp
gewisseld. Kluivert, Ronald de Boer en Davids waren positieve
uitzonderingen.
Onder deze moeilijke omstandigheden moet Rijkaard zich waar maken - en
dat lijkt onbegonnen werk. Te meer daar hij ook nog eens in zijn
optimisme sterke tegenstanders heeft gezocht en gevonden in de aanloop
naar het Europees kampioenschap, waarvoor Nederland na het WK in
Frankrijk als een der favorieten gold.
De mensen die hem hebben aangesteld, meenden dat Rijkaard in het lange
voortraject zonder kwalificatiewedstrijden zou kunnen groeien in zijn
rol als bondscoach. Dat wordt steeds moeilijker als de druk toeneemt
als gevolg van de magere resultaten. Zaterdag kon hij de bondscoach
verwijten dat hij zich onvoldoende had verdiept in de offensiever
aanpak van de Belgen, terwijl de nieuwe bondscoach Waseige dat zelfs in
de programmagids had aangegeven. Wat Rijkaard in de rust tegen zijn
spelers heeft gezegd, is een raadsel. Het bleef een ongedisciplineerde
bende in het veld. Het ligt nu al voor de hand dat Rijkaard op de Euro
2000 een stap terug moet doen ten gunste van een supervisor als Van
Gaal of zelfs Cruijff. De eens zo sierlijke speler van AC Milan en Ajax
wacht zware tijden als Oranje niet snel zijn gezicht redt.
Terug naar Oefenperiode